Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 października 2011 r., sygn. V SA/Wa 989/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA - Dorota Mydłowska, Sędzia WSA - Krystyna Madalińska-Urbaniak (spr.), Sędzia WSA - Michał Sowiński, Protokolant specjalista - Izabela Wrembel, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2011 r. sprawy ze skargi Republiki S. w W. przy udziale: Skarbu Państwa - Prezydenta W. oraz G.G., W.G., M.G. A.G., J.G., H.G. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na nabycie w drodze zasiedzenia nieruchomości; oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu [...] grudnia 2009 r. R.S. - A.R.S. w W. (zwana dalej skarżącą) zwróciła się do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z wnioskiem o wydanie zezwolenia na nabycie w drodze zasiedzenia nieruchomości położonej w W., przy [...], której właścicielem jest Skarb Państwa, a współużytkownikami wieczystymi G.G., W.G., M.G., A.G., J.G. i H.G.. We wniosku wskazano, że przed Sądem Rejonowym dla W. w W., Wydział VI Cywilny (sygn. akt [...]) prowadzone jest z wniosku Skarbu Państwa R.S. - R.S. postępowanie o stwierdzenie nabycia ww. nieruchomości w drodze zasiedzenia.

We wniosku o wydanie zezwolenia pełnomocnik skarżącej oświadczył, że tryb w jakim skarżąca nabyła nieruchomość, tj. zasiedzenie nie podlega regulacji ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, jak również, że skarżąca nie jest cudzoziemcem w rozumieniu ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców. Brak obowiązku legitymowania się zezwoleniem na nabycie nieruchomości wynika zdaniem pełnomocnika skarżącej z treści art. 21 ust. 1 Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych oraz z zasady wzajemności.

W dniu [...] sierpnia 2010 r. Minister Spraw Wewnętrzynch i Administracji wydał decyzję o numerze [...], w której odmówił skarżącej wydania wnioskowanego zewolenia. Uzasadniając wydane rozstrzygnięcie Minister w pierwszej kolejności powołał treść art. 1 ust. 4 ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, zgodnie z którym nabyciem nieruchomości w rozumieniu ustawy jest nabycie prawa własności nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, na podstawie każdego zdarzenia prawnego. Mając na uwadze powyższe organ nie zgodził się z zawartym we wniosku stanowiskiem skarżącej, z którego wynika, że zezwolenie może dotyczyć tylko samej czynności, a nie skutków prawnych następujących z mocy samego prawa. Organ podkreślił, że zezwolenie dotyczy nabycia nieruchomości w oparciu o każde zdarzenie prawne, a takim jest również przypadek zasiedzenia. Minister zauważył, że w art. 7 ust 1 ww. ustawy wskazano przypadki, w których przepisów ustawy nie stosuje się i wówczas nabycie nieruchomości przez cudzoziemca z mocy prawa nie wymaga zezwolenia. Skoro jednak takiego wyłączenia nie przewidziano dla zasiedzenia, to koniecznym jest uzyskanie stosownego zezwolenia.