Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 26 października 2011 r., sygn. II SA/Rz 779/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Robert Sawuła /spr./ Sędziowie WSA Ewa Partyka WSA Joanna Zdrzałka Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 października 2011 r. sprawy ze skargi S. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Gminy [...] z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...].

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej jako SKO) w [...] decyzją z dnia 12 lipca 2011 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania S.S. od decyzji Burmistrza Gminy [..] z dnia 6 czerwca 2011 r., nr [...] odmawiającej przyznania zasiłku celowego na remont i odbudowę domu mieszkalnego z tytuł strat poniesionych w wyniku powodzi w maju i czerwca 2010 roku, utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy. Decyzję wydano na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., zwanej dalej k.p.a.) oraz art. 40 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm., zwanej dalej Ups). W uzasadnieniu decyzji organu odwoławczego stwierdzono, że S.S., jako współwłaścicielce budynku mieszkalnego zlokalizowanego pod adresem M. [x], nie może być przyznany zasiłek celowy, którego wysokość, zgodnie z żądaniem strony wynosi 20 000 zł. Zgromadzone w sprawie dowody, w postaci wywiadu środowiskowego, oświadczeń strony oraz protokołu komisji ds. szacowania szkód (z dnia 11 maja 2011 r.) wskazują, że zgłoszone przez zainteresowaną straty w postaci zniszczenia budynku (załamania się drewnianej podłogi w dwóch pomieszczeniach) nie stanowiły następstwa ani powodzi, ani osuwisk z maja i czerwca 2010 r. Są natomiast następstwem zużycia drewnianego budynku (wskutek długotrwałego użytkowania) i braku zapewnienia przez jego właściciela dostatecznej izolacji od gruntu oraz remontów. Sama S.S. zamieszkuje w tym domu od 45 lat. Treść odwołania z dnia 30 sierpnia 2006 r. (od decyzji nr [...]) oraz pisma z dnia 30 sierpnia 2006 r. skierowanego przez stronę do Wojewody [...], wskazują, że budynek wymagał generalnego remontu już w sierpniu 2006 r., z powodu spękanej podmurówki i zużytych legarów oraz podłóg. Niezależnie od tego, w sprawie ustalono (na podstawie informacji sołtysa), że S.S. nie mieszka w budynku stanowiącym przedmiot podania; nie korzysta z energii elektrycznej opłacając tylko opłatę stałą (informacja uzyskana