Wyrok WSA w Lublinie z dnia 6 padziernika 2011 r., sygn. II SA/Lu 633/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędziowie Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska,, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Beata Basak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 października 2011 r. sprawy ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji odmawiającej odstąpienia od żądania zwrotu odpłatności za specjalistyczne usługi opiekuńcze uchyla zaskarżoną decyzję oraz uchyla decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] i postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr
Uzasadnienie
Pismem z dnia 27 marca 2009 r. Z. W. domagał się odstąpienia od żądania zwrotu należności za usługi opiekuńcze. Decyzją z dnia [...] Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w N. odmówił żądaniu strony, a Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] podtrzymało stanowisko organu I instancji. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 4 marca 2010r. ( sygn. akt II SA/Lu 694/09 ) oddalił skargę strony, natomiast Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 9 grudnia 2010 r. ( sygn. akt I OSK 1156/10 ) oddalił skargę kasacyjną. W międzyczasie wnioskiem dnia 21 stycznia 2010 r. Z. W. wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]. Decyzją z dnia [...] Kolegium odmówiło stwierdzenia nieważności powyższej decyzji, a kolejną decyzją z dnia [...], po ponownym rozpoznaniu sprawy, utrzymało w mocy własną decyzję z dnia [...], Wcześniej jeszcze, w dniu 21 lutego 2011 r., Z. W. złożył kolejną skargę, w której zwrócił się do Wójta Gminy o stwierdzenie nieważności jego decyzji z dnia [...], powołując się na brak upoważnienia do wydawania decyzji przez Wójta w zakresie pomocy społecznej. Po przekazaniu akt Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu, organ ten postanowieniem z dnia [...] wszczął postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności powołanej decyzji, a następnie decyzją z dnia [...] odmówił stwierdzenia jej nieważności. Kolejną decyzją z dnia [...], po ponownym rozpoznaniu sprawy, Kolegium utrzymało w mocy swoje wcześniejsze rozstrzygnięcie. W uzasadnieniu decyzji podano, że stosownie do art. 156 § 1 kpa organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która: wydana została z naruszeniem przepisów o właściwości, wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa, dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną, została skierowana do osoby nie będącej stroną w sprawie, była niewykonalna w dniu jej wydania i jej niewykonalność ma charakter trwały, w razie jej wykonania wywołałaby czyn zagrożony karą, zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa. Według Kolegium żadna z powoływanych przez stronę okoliczności, a więc brak upoważnienia Wójta Gminy do wydawania decyzji z zakresu pomocy społecznej, brak przedmiotu rozstrzygnięcia, udział w postępowaniu więcej niż jednej upoważnionej osoby i pogorszenie jego sytuacji materialnej nie mogą stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności wspomnianej decyzji. Kolegium podkreśliło, że przedmiotem postępowania było odstąpienie od żądania zwrotu należności z tytułu sprawowanej opieki, nie ma też żadnych podstaw do uznania, aby w postępowaniu nie miało brać udziału kilku osób. Oparcia w przepisach nie ma także zarzut braku podstaw do wydawania decyzji przez Wójta w sprawach pomocy społecznej. Organ przypomniał, że zgodnie z art. 39 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( Dz. U Nr 142 z 2001 r. poz. 1591 ze zmianami) organem upoważnionym do wydawania decyzji administracyjnych w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej jest wójt ( burmistrz, prezydent miasta ). Natomiast stosownie do art. 110 ust.7 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej wójt (burmistrz, prezydent miasta) udziela upoważnienia kierownikowi ośrodka pomocy społecznej do wydawania decyzji administracyjnych w indywidualnych sprawach z zakresu pomocy społecznej, a na wniosek kierownika, upoważnienie takie może być wydane także innej osobie (ust.8). Zwrócono także uwagę, że decyzja Kolegium z dnia [...] utrzymująca w mocy decyzję będącą obecnie przedmiotem rozstrzygnięcia, była już przedmiotem kontroli sądowoadministracyjnej. W wyroku z dnia 9 grudnia 2010 r. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w sprawie nie występują przesłanki nieważności określone w art.183 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.