Wyrok WSA w Kielcach z dnia 26 padziernika 2011 r., sygn. I SA/Ke 432/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec,, Sędzia WSA Danuta Kuchta, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Joanna Dziopa, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 października 2011r. sprawy ze skargi R. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004r. oddala skargę.
Uzasadnienie
I SA/Ke 432/11
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...]r. nr [...]Dyrektor Izby Skarbowej w K. uchylił w całości zaskarżoną decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...]i określił R. W. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004r. w kwocie 126.398,00 zł. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatków stanowiących dochód budżetu państwa za 2004r. ustalono, że podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę 542.354,00 zł poprzez zaliczenie do tych kosztów faktur nieodzwierciedlajacych rzeczywistych transakcji gospodarczych. Zakwestionowane faktury zostały wystawione: w miesiącu styczniu jedna faktura przez -Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe O. A. F. oraz trzy faktury przez Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe J.-P. Export-Import J. S., w miesiącu lipcu i sierpniu 2004r. dziewięć faktur przez L. Sp. z o.o. z siedzibą w W.
Organ I instancji w oparciu o art. 193 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005 r., nr 8 poz. 60 ze zm.) dalej o.p. uznał za nierzetelną podatkową księgę przychodów i rozchodów w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów.
Uchylając decyzję organu pierwszej instancji i określając zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004r. organ odwoławczy powołując się na treść art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst, jedn.: Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176, z późn. zm.) wskazał, że warunkiem rozważania kosztu jako elementu kształtującego dochód jest jego faktyczne poniesienie, czyli stan w którym doszło do obciążenia wydatkiem nie tylko w sensie ewidencyjnym ale i w sensie realnym. Przy czym ciężar dowodu co do poniesienia kosztu obciąża podatnika.