Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 padziernika 2011 r., sygn. I SA/Gl 695/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej, Sędzia NSA Przemysław Dumana (spr.), Sędzia WSA Beata Kozicka, Protokolant Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2011 r. sprawy ze skargi A S.A. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] roku, nr [...] wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. w Dz.U. z [...] roku, Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu odwołania A S.A. w K. od decyzji Wójta Gminy R. z dnia [...] roku, nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok [...] w kwocie [...] złotych - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji.

Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy stwierdził, że w dniu 2 września 2008 roku A S.A. (dalej A ) złożyła skorygowaną deklarację na podatek od nieruchomości za rok [...] wskazując nadpłatę w łącznej wysokości [...] złotych, w tym kwotę [...] złotych w części dotyczącej budynków, kwotę [...] złotych w części dotyczącej budowli oraz kwotę [...] złotych w części dotyczącej gruntów. Nadpłata, zdaniem podatnika, wynikała z niesłusznego deklarowania do opodatkowania budowli oraz usytuowanych pod nimi gruntów zwolnionych z opodatkowania na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Organ podatkowy pierwszej instancji decyzją z dnia [...] roku, nr [...] określił podatnikowi wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za rok[...] w wysokości [...] złotych.

W odwołaniu od tej decyzji pełnomocnik podatnika wniósł o jej uchylenie, zarzucając naruszenie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (dalej u.p.o.l. lub ustawa podatkowa), art. 2 pkt 2 ustawy o transporcie kolejowym oraz błąd w ustaleniach faktycznych.