Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 wrzenia 2011 r., sygn. II SA/Wa 1212/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spraw.) Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak Protokolant Paweł Wyszyński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2011 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej Prezes ZUS) decyzją z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] odmawiającą przyznania M. P. renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.

Z akt administracyjnych wynika następujący stan sprawy:

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] Prezes ZUS, po rozpatrzeniu wniosku M. P. (ur. 23 czerwca 1961 r.) z dnia [...] lutego 2010 r., na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. z 2004 r. Dz. U. Nr 39, poz. 353 ze zm.), odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia w drodze wyjątku. W uzasadnieniu organ podniósł, iż świadczenie w drodze wyjątku może być przyznane ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania, a powyższe warunki muszą być spełnione łącznie. Tymczasem w rozpoznawanej sprawie skarżąca na przestrzeni 48 lat życia udokumentowała 20 lat, 10 miesięcy i 9 dni okresów składkowych. Ponadto w ostatnim 10-leciu przypadającym przed dniem powstania niezdolności do pracy, zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych, udowodniła jedynie 1 rok, 2 miesiące i 2 dni, zaś w latach 1986 - 1988 wystąpiła przerwa w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne, a z dniem 12 listopada 2000 r. zaprzestała wykonywania zatrudnienia, zaś całkowita niezdolność do pracy powstała w sierpniu 2009 r. Stąd też, w ocenie organu, nie zostały wykazane żadne szczególne okoliczności uniemożliwiające skarżącej przezwyciężenie przeszkód w podjęciu zatrudnienia i nabycia uprawnień do świadczeń na zasadach ogólnych, bowiem w tym okresie nie orzeczono wobec niej całkowitej niezdolności do pracy. W sprawie była również oceniana sytuacja materialna, jednakże nie stanowi ona jedynego kryterium przyznawania spornego świadczenia.