Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 7 wrzenia 2011 r., sygn. II SA/Rz 414/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Stanisław Śliwa /spr./ Sędziowie WSA Zbigniew Czarnik WSA Ewa Partyka Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 sierpnia 2011 r. sprawy ze skargi Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy z dnia [...] marca 2011 r., nr [...] w przedmiocie umieszczenia pracownika w ewidencji pracowników wykonujących pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Inspektora Pracy z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...]; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku

Uzasadnienie

II SA/Rz 414/11

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. [...] jest decyzja Okręgowego Inspektora Pracy z dnia [...] marca 2011r., nr rej.: [...] w przedmiocie umieszczenia pracownika w ewidencji pracowników wykonujących pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze utrzymująca w mocy decyzję Inspektora Pracy z dnia[...] stycznia 2011 r., nr rej. [...]

W podstawie prawnej organ I instancji powołał się na art. 33 ust. 1 pkt 1 i art. 11 a ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. Nr 89, poz. 689, z późn. zm.) Nakazanie umieszczenia M.I.-S. w ewidencji pracowników wykonujących pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, było następstwem dokonanych przez organ ustaleń, iż wyżej wymieniona jako pielęgniarka instrumentariuszka zalicza się do personelu medycznego, wykonuje prace w pełnym wymiarze czasu pracy, a charakter i specyfika pracy powoduje, że praca ta jest pracą w warunkach ostrego dyżuru, zgodnie z pkt 24 załącznika nr 2 do ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2008r., Nr 237, poz. 1656), zwanej dalej ustawą.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w R. W uzasadnieniu odwołujący się podał, iż jak wynika z ustawy, płatnik składek ma prawo do kwalifikowania prac i stanowisk zgodnie z przyznaną mu kompetencją do przeprowadzania własnej oceny, czy dany rodzaj pracy wykonywanej przez pracownika na określonym stanowisku powinien być uznany za pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. Jego zdaniem w zakładzie nie występują prace, o których mowa w pkt 24 zał. nr 2 do ustawy. Jeżeli bowiem na niektórych stanowiskach pracy występują elementy dokonanej przez Ministerstwo Zdrowia interpretacji "ostrego dyżuru", to praca taka nie jest w tym zakresie świadczona w pełnym wymiarze czasu pracy, co zgodnie z art. 3 pkt 5 ustawy, jest warunkiem uznania jej za pracę o szczególnym charakterze. Ponadto ustawa posługuje się pojęciem "ostrego dyżuru", które nie występuje w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej, a zostało jedynie zinterpretowane przez Ministerstwo Zdrowia, w sposób niejednoznaczny. Interpretacja pojęcia nie stanowi źródła prawa, tym samym nie może mieć charakteru bezwzględnie obowiązującego.