Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 28 wrzenia 2011 r., sygn. I SA/Gl 397/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędziowie WSA Wojciech Organiściak (spr.), Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2011 r. sprawy ze skargi A S.A. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (SKO) działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz. 60 ze zm., dalej Ordynacja podatkowa) decyzją z dnia [...]r. (nr [...]) utrzymało w mocy decyzję Burmistrza S. (nr [...]) z dnia [...] r. w przedmiocie określenia A S.A. w K. (dalej zwana podatnikiem, spółką lub kopalnią) wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2002 w kwocie [...] zł.

Prezentując dotychczasowy przebieg postępowania organ odwoławczy wskazał, iż wnioskiem z dnia 12 stycznia 2007r. A S.A. złożyła korektę deklaracji na podatek od nieruchomości za rok 2002, wykazując nadpłatę w łącznej wysokości [...] zł., w tym kwotę [...] zł. w części dotyczącej budowli oraz [...] zł. w części dotyczącej gruntów. Organ podatkowy I instancji w związku z wnioskiem podatnika w celu ustalenia, czy złożona za ten rok korekta podatkowa jest prawidłowa i czy istnieje nadpłata w podatku od nieruchomości, postanowieniem z dnia [...] r. wszczął z urzędu postępowanie w sprawie stwierdzenia zgodności złożonej przez podatnika korekty deklaracji ze stanem faktycznym, a następnie decyzją (nr [...]) z dnia [...] r. odmówił kopalni określenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2002. W odwołaniu od tej decyzji spółka zarzucała naruszenie art. 21 § 3, art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej oraz naruszenie art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, poprzez nie zastosowanie tego przepisu. Decyzją (nr [...]) z dnia [...] r. organ podatkowy I instancji uwzględnił w całości wniesione odwołanie i uchylił ww. decyzję z dnia [...] r. w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty w wysokości [...] zł. oraz określił wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2002 w kwocie [...] zł. Od tej decyzji spółka wniosła odwołanie, w którym zarzuciła naruszenie art. 226 § 1 Ordynacji podatkowej, poprzez nie uwzględnienie odwołania podatnika w całości oraz naruszenie art. 210 § 1 pkt 6, w związku z art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej, jak również naruszenie art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych poprzez niewłaściwą wykładnię tego przepisu i jego niewłaściwe zastosowanie. SKO postanowieniem z dnia [...] r. podjęło zawieszone z urzędu - (postanowieniem z dnia [...] r.) - postępowanie w sprawie ww. odwołania spółki od decyzji Burmistrza Miasta S. z dnia [...] r. Kolegium decyzją (nr [...]) z dnia [...] r. uchyliło ww. decyzję Burmistrza S., a sprawę przekazało do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. SKO decyzją (nr [...]) z dnia [...] r. uchyliło również decyzję Burmistrza S. z dnia [...] r. (nr [...]) w sprawie odmowy określenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2002, a to z uwagi na konieczność uprzedniego określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2002.