Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 31 sierpnia 2011 r., sygn. I SA/Wr 845/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Radom, Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Protokolant Katarzyna Motyl, po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2011 r. na rozprawie w wydziale I przy udziale sprawy ze skargi A. z/s we W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów - organu upoważnionego - Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia 25 października 2010 r., A Spółka Akcyjna we W. (dalej: Spółka/Strona/Skarżąca/Bank) wystąpiła do Ministra Finansów z wnioskiem o udzielenie, w trybie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j: Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz.60 z późn. zm.) - dalej w skrócie: Op, interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie określenia, czy dokonując kalkulacji podstawy tworzenia rezerw celowych dla celów porównania jej z wysokością odpisu aktualizującego na gruncie MSR, Bank jest zobowiązany do pomniejszenia podstawy tworzenia rezerw celowych o wartość ustanowionych zabezpieczeń dotyczących ekspozycji kredytowych. W piśmie przedstawiła następujący stan faktyczny:

Bank, zarejestrowany podatnik podatku dochodowego od osób prawnych, specjalizuje się w udzielaniu kredytów samochodowych oraz konsumpcyjnych. W przeszłości Bank udzielał również kredytów hipotecznych.

Bank stosuje dwa główne rodzaje zabezpieczeń spłaty wierzytelności z tytułu udzielanych kredytów: zabezpieczenie w formie hipoteki oraz zabezpieczenie w formie przewłaszczenia na zabezpieczenie rzeczy ruchomych (głównie pojazdów samochodowych) na rzecz Banku. W szczególności, w odniesieniu do przewłaszczenia na zabezpieczenie, możliwe są trzy przypadki:

- całkowite przewłaszczenie przedmiotu zabezpieczenia na Bank już w momencie wypłaty kredytu; w momencie spłaty kredytu własność przedmiotu zabezpieczenia przechodzi z powrotem na kredytobiorcę;