Wyrok WSA w Krakowie z dnia 31 sierpnia 2011 r., sygn. II SA/Kr 593/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Niecikowski Sędziowie: WSA Jacek Bursa WSA Mirosław Bator (spr.) Protokolant: Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2011 r. sprawy ze skarg E. P. i A. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia 31 stycznia 2011 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana; III. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżących E. P. i A. W. kwotę po 500,00 zł (pięćset złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 25 października 2010 r. znak: [...] Prezydent Miasta K. ustalił lokalizację drogi dla inwestycji pn.: "Rozbudowa ulicy [...] wraz z budową kanalizacji opadowej, przebudową oświetlenia oraz przekładkami kolidującego uzbrojenia" w K. oraz zatwierdził projekty podziału nieruchomości. Jako podstawę rozstrzygnięcia wskazano art. 2 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 12 ust. 1-4, art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2003 r., Nr 80, poz. 721 ze zm.) oraz art. 104 § 1, 2 i 107 § 1-3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.). W uzasadnieniu organ wskazał, że wniosek inwestora (Prezydenta Miasta K.) zawiera elementy określone w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Organ zawiadomił strony o prowadzonym postępowaniu w drodze stosownych obwieszczeń. W toku postępowania uwagi i zastrzeżenia do planowanej inwestycji wniosły m.in. E. P. i A. W.. Podniosły one m.in., że równolegle do projektowania przedsięwzięcia "Rozbudowa ulicy [...]" trwał proces opracowywania i uchwalania planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "[...]". Rozwiązania wynikające z koncepcji rozbudowy ulicy [...] są sprzeczne z ustaleniami wyżej powołanego planu. Z uwagi m.in. na ukształtowanie terenu w okolicach ulicy [...], a więc i istniejące aktualne zagospodarowanie (domy, wjazdy, schody, ogrodzenia, murki oporowe, studnie, posadowione istotnie poniżej pasa drogowego), przewidziane w dokumentacji dotyczącej "Rozbudowy ulicy [...]" rozwiązania głównie w zakresie poszerzenia jezdni/pobocza, budowy chodników (i to o szerokości co do zasady 2m), murów oporowych, konstrukcji z palisad, ocenić należy jako całkowicie chybione i rażąco naruszające interesy mieszkańców. Przyjęte w decyzji rozwiązania, nie są dyktowane jakimkolwiek interesem społecznym. Ponadto rażąco niesprawiedliwym jest planowanie poszerzenie pasa drogi od strony posesji, gdzie pas jezdni ma wymaganą szerokość 3m i funkcjonuje bardzo szerokie pobocze. Niezależnie od powyższego, lokowanie wszelkich sieci (kanalizacja, gaz, telekomunikacyjna, energetyczna, za wyjątkiem wodociągowej, którym towarzyszy wyjątkowo szeroki pas terenu objętego zakazem zabudowy, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego) po jednej stronie ul. [...] oznacza nierówne traktowanie właścicieli, a także jest chybione z "technicznego" punktu widzenia. Podniesiono ponadto, iż działka "1" wydzielona z działki "2" należąca do E. W. nie jest niezbędna do realizacji zamierzenia inwestycyjnego. Z akt sprawy wynika bowiem, iż pomiędzy chodnikiem a ogrodzeniem jej nieuchomosci pozostaje pas (w tym obejmujący fragment, którego własności ma być ona pozbawiona) na którym nic nie będzie lokalizowane. E. P. i A. W. wniosły o odstąpienie od przedmiotowych rozwiązań i przeprowadzenie postępowania dowodowego (oględziny, biegły), celem ustalenia, że planowane rozstrzygnięcia są niecelowe, nieprawidłowe i rażąco naruszają ich interes, a także interes innych mieszkańców. Odnosząc się do powyższych uwag organ stwierdził, że nie jest uprawniony do oceny racjonalności lub słuszności rozwiązań przyjętych we wniosku o ustalenie lokalizacji drogi, w szczególności do korekty przebiegu planowanej drogi publicznej, lecz ma obowiązek dokonać jedynie oceny, czy wnioskowane zamierzenie drogowe nie pozostaje w sprzeczności z prawem powszechnie obowiązującym, a więc obowiązującymi przepisami, których stosowanie nie zostało dodatkowo wyłączone na mocy szczególnej regulacji, jaką jest ustawa o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Ponadto inwestor jest obowiązany realizować inwestycję z uwzględnieniem wymagań dotyczących ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich. W niniejszej decyzji zostały określone wymagania, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy. Organ zaznaczył, że poszanowanie uzasadnionych interesów osób trzecich nie może prowadzić do odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji drogowej ze wzglądu na to, że planowany przebieg drogi obejmuje nieruchomości mające podlegać wywłaszczeniu, w takim bowiem razie organ ustalający lokalizację drogi byłby zobowiązany w niemal każdej sprawie orzec o odmowie lokalizacji drogi.