Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 16 czerwca 2011 r., sygn. I SA/Po 295/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Małecki Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Protokolant st. sekr. sąd. Alicja Ajnbacher po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2011 r. na rozprawie sprawy ze skargi A. i J. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2005 I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...]r Nr [...]; II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżących A. i J. W. kwotę [...]zł ([...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

W dniu 10 czerwca 2009 roku A i J. W., reprezentowani przez pełnomocnika, zwrócili się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 roku w kwocie [...] zł składając równocześnie korektę zeznania podatkowego za ten rok. W uzasadnieniu wskazali, że w kwotach wynagrodzenia A.W. zawarte są należności zagraniczne w kwocie brutto. Strona skarżąca zakwestionowała zasadność pobrania przez płatnika podatku dochodowego od należności zagranicznych, które w ich ocenie są wolne od podatku dochodowego - zgodnie z art. 21, ust. 1, pkt 83 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku - o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307 ze zm.), zwaną dalej u.p.d.o.f.

W decyzji pierwszoinstancyjnej z dnia [...] lipca 2009 roku, Nr [...], Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. odmówił skarżącym stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 rok. W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, iż Pan A.W. mocą rozkazu Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego wyznaczony został do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa w innych celach niż te, które zostały wymienione w art. 21 ust. 1, pkt 83 u.p.d.o.f., a zatem otrzymywana należność zagraniczna nie może być zrównana (a przez to uprzywilejowana) ze świadczeniami zagranicznymi otrzymywanymi m.in. przez żołnierzy i policjantów pełniącymi służbę wojskową poza granicami państwa w celach określonych w pkt. 83 powoływanego wyżej artykułu. Organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził też, że kryteria do zwolnienia od podatku dochodowego świadczeń przysługujących członkowi służby zagranicznej wykonującemu obowiązki służbowe w placówce zagranicznej określone w art. 21, ust. 1, pkt 110 u.p.d.o.f. spełniają jedynie żołnierze zawodowi wyznaczeni na stanowiska służbowe w jednostkach organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej, którzy zostali wymienieni w § 2 pkt 1, lit. C rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 czerwca 2004 roku w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz.U. Nr 162, poz. 1698 ze zm.). Podatnik nie spełnił również tego kryterium, gdyż nie został wyznaczony na stanowisko służbowe do jednostki organizacyjnej podległej ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych. Organ podatkowy pierwszej instancji wskazał również, iż istniejący stan faktyczny sprawy nie pozwala na utożsamianie otrzymanej przez Podatnika należności zagranicznej z wartością świadczeń przysługujących pracownikom polskich jednostek budżetowych mającymi siedzibę poza granicami Rzeczpospolitej, o których mowa w art. 2, ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku o służbie zagranicznej (Dz.U. Nr 128, poz. 1403), gdyż osoby te zatrudniane są w placówce zagranicznej na podstawie umowy o pracę, a do kategorii tych pracowników nie zalicza się żołnierzy wykonujących swoje obowiązki na podstawie stosunku służbowego.