Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 1 czerwca 2011 r., sygn. II SA/Gd 342/11

Dnia 1 czerwca 2011 r. r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski Sędziowie: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Protokolant Starszy Sekretarz sądowy Marta Sankiewicz po rozpoznaniu w Gdańsku na rozprawie w dniu 1 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi A. F. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 9 listopada 2004 r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu uchyla zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 26 sierpnia 2003 r., nr [...], działając na podstawie art. 46a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym w zw. z art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, Prezydent Miasta G. odmówił ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na rozbudowie budynku mieszkalnego przy ul. [...] w G. polegającej na budowie werandy po dokonaniu rozbiórki obiektu istniejącego. Ustalono bowiem, że teren planowanej inwestycji jest przeznaczony w obowiązującym miejscowym planie szczegółowym G. - O. D., zatwierdzonym uchwałą nr [...] Rady Miasta Gdańska z dnia 8 grudnia 1994 r. (Dz. Urz. Woj. Gd. nr 37 z dnia 14 grudnia 1994 r., poz. 195), na projektowaną "D. Cz." oznaczoną symbolem V.5-20-E2/3,D-Z. Ponadto, uchwałą Rady Miasta G. z dnia 22 lutego 2001 r., nr [...], przystąpiono do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla tego obszaru i wskazanej inwestycji. W związku z powyższym obowiązuje zakaz rozbudowy i budowy nowych obiektów o funkcjach chronionych.

W wyniku kontroli instancyjnej decyzją z dnia 26 marca 2004 r., Nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w G. uchyliło powyższą decyzję wskazując, że w myśl art. 87 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym plany zagospodarowania obowiązujące w chwili wejścia w życie ustawy uchwalone przez dniem 1 stycznia 1995 r. zachowują moc do czasu uchwalenia nowych planów, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2003 r. Mając powyższe na względzie ustalono, że na terenie objętym wnioskiem skarżącego nie obowiązuje żaden plan zagospodarowania przestrzennego, co uzasadnia ponowne rozpoznanie sprawy w I instancji.