Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 maja 2011 r., sygn. VI SA/Wa 128/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Urszula Wilk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Sędzia WSA Waldemar Śledzik Protokolant ref. Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2011 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego po rozpatrzeniu odwołania M. P. od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] września 2010 r. nr [...] o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 3000 złotych - utrzymał w mocy wymienioną powyżej decyzję.

Decyzja ta wydana została w oparciu o następujący stan sprawy:

W dniu [...] sierpnia 2010 r. w miejscowości [...] na drodze krajowej nr [...] poddano kontroli pojazd marki [...] o nr rej. [...] o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 12 t. Kierowca pojazdu I. H. - wykonujący przewóz drogowy odpadów poubojowych w imieniu przedsiębiorcy M. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą P. z siedzibą w M. - nie okazał do kontroli aktualnej karty opłaty drogowej dla kontrolowanego pojazdu. Wyniki przeprowadzonej kontroli zostały utrwalone w protokole kontroli nr [...].

Z uwagi na stwierdzone nieprawidłowości - wszczęte zostało postępowanie administracyjne w sprawie naruszenia przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. nr 125, poz. 874) dalej także utd., o czym poinformowany został M.P..

Decyzją z dnia [...] września 2010 r. [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na M. P. karę pieniężną w wysokości 3 000,00 zł z uwagi na wykonywanie przewozu drogowego bez uiszczenia wymaganej opłaty za przejazd po drogach krajowych.

W odwołaniu od powyższej decyzji strona zarzuciła zaskarżonemu rozstrzygnięciu naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym regulujących przewóz na potrzeby własne, jako że, zdaniem skarżącego, kontrolowanym pojazdem wykonywany był niezarobkowy przewóz drogowy na potrzeby własne, co oznacza jego zdaniem, że opłata za przejazd po drogach krajowych nie jest wymagana. Skarżący zarzucił również zaskarżonemu roztrzygnięciu naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 10 § 1 kpa poprzez uniemożliwienie stronie zajęcia stanowiska przed wydaniem decyzji oraz naruszenie art. 7 kpa, art. 8 kpa, art. 9 kpa, art. 11 kpa, art. 77 kpa, art. 107 § 1 i 3 kpa.