Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 26 maja 2011 r., sygn. II SA/Bk 189/11

Wykładnia gramatyczna przepisów art. 42 ust. 3 "b" pkt 1 ustawy z dnia 06 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 z późn. zm.) oraz § 3 i § 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 05 czerwca 2009 r. w sprawie opłat za przejazd po drogach krajowych (Dz. U. Nr 86, poz. 721 z późn. zm.) nie budzi wątpliwości, zatem i nie pozwala na interpretację rozszerzającą pojęcia "wypełnienia" karty opłaty drogowej (dobowej lub siedmiodniowej) jako nie tylko wpisanie numeru rejestracyjnego pojazdu, ale też jej przedziurkowanie w terminie 7 dni lub 14 dni od dnia zakupu karty.

"Wypełnienie" karty polega wyłącznie na terminowym (siedmio lub czternastodniowym od dnia zakupu) wpisaniu numeru rejestracyjnego pojazdu (co jest prawem przewoźnika i wynika z § 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia z dnia 05 czerwca 2009 r.). "Uiszczenie" opłaty drogowej jest pojęciem od "wypełnienia" szerszym. Obejmuje bowiem, oprócz wypełnienia karty, jej przedziurkowanie przed pierwszym przejazdem (co może nastąpić także po upływie terminów 7 i 14-dniowego z art. 42 ust. 3 "b" ustawy transportowej), a także właściwe umieszczenie karty w pojeździe i jej posiadanie w dniu kontroli.

Powyższa wykładnia nie prowadzi do takiego rozumienia wskazanych przepisów, które zwalniałoby przewoźnika od uiszczenia opłaty drogowej przed rozpoczęciem przejazdu, w odpowiedniej wysokości oraz udokumentowania tej czynności w sposób uniemożliwiający ponowne wykorzystanie winiety. Nie unicestwia zatem celu fiskalnego przepisów ustawy transportowej o opłatach drogowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Sędziowie sędzia NSA Stanisław Prutis,, sędzia WSA Małgorzata Roleder, Protokolant Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 maja 2011 r. sprawy ze skargi J. K. - P. H. U. "E. T." w S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie przewozu drogowego bez uiszczenia wymaganej opłaty za przejazd po drogach krajowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą jej wydanie decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w S. z dnia [...] grudnia 2010 r. Nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w B. na rzecz skarżącego J. K. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.