Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 maja 2011 r., sygn. I SA/Gd 180/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska, Sędziowie Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędzia WSA Bogusław Woźniak (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz sądowy Agnieszka Rupińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 maja 2011 r. sprawy ze skargi "A" Spółki ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 20 grudnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2009 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. decyzją z dnia 13 maja 2010 r. określił "A" sp. z o. o. z siedzibą w G. (dalej jako "Spółka") w podatku od towarów i usług za czerwiec 2009 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy podatnika w wysokości 1.016.068 zł. W uzasadnieniu decyzji wskazano na ustalenia faktyczne, z których wynika m. in., że w dniu 18 lutego 2009 r. Spółka zawarła z "B" (dalej jako czarterujący) dwie umowy czarteru ([...]): 1). nr [...], zgodnie z którą Spółka dostarczy w ramach czarteru dla robót pogłębiarskich na wodach terytorialnych D., F., E. szalandę samobieżną, samowyładowawczą poprzez otwarcie kadłubów, [...], 2). nr [...], zgodnie z którą Spółka dostarczy w ramach czarteru dla robót pogłębiarskich na wodach terytorialnych D., F., E. szalandę samobieżną, samowyładowawczą poprzez otwarcie kadłubów, [...]. W związku z realizacją ww. kontraktów Spółka wystawiła faktury o nr: [...] i [...] z datą 11 maja 2009 r., [...] i [..] z datą 25 maja 2009 r., [...] z 2 czerwca 2009 r. oraz [...] z 8 czerwca 2009 r. W ocenie organu I instancji Spółka błędnie przyjęła, że obowiązek podatkowy w tym okresie nie powstał.

Organ pierwszej instancji prezentując motywy rozstrzygnięcia stwierdził, że spółka zawarła ze stroną zdefiniowane w kodeksie morskim, umowy czarteru na czas. Pod względem jurydycznym, czarter na czas, to umowa, której treścią jest oddanie rzeczy do używanie w zamian za określone wynagrodzenie, przez co czarter na czas wykazuje pod tym względem podobieństwo do umowy najmu rzeczy ruchomych, uregulowanej w kodeksie cywilnym. W przypadku, gdy przedmiotem wynajmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze są środki transportu, usługi te są opodatkowane w miejscu gdzie usługodawca ma siedzibę lub prowadzi stale działalność gospodarczą w zakresie tej usługi (art. 27 ust. 1 ustawy o VAT). Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej jako "ustawa o VAT", zafakturowane usługi podlegają opodatkowaniu według stawki 22 %, z wykluczeniem działania przepisu szczególnego z art. 83 ust. 1 pkt 12, stanowiącego, że stawkę podatku w wysokości 0 % stasuje się do usług najmu, dzierżawy, leasingu lub czarteru środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1, bowiem klasyfikacja statystyczna szalandy morskiej nie została w tym przepisie wymieniona (PKWiU 35.11.33-93 dla celów podatkowych według pisma Urzędu Statystycznego w Ł. z dnia 9 września 2009 r.). Dalej organ pierwszej instancji wyjaśnił, że obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o VAT, powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze.