Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 kwietnia 2011 r., sygn. I SA/Wr 293/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Dukiel, Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca), Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant Edyta Luniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od osób prawnych za 2007 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...].11.2010 r. (nr [...]) Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...].11.2009 r. (nr [...]), określającą A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w J., zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2007 rok w wysokości 242.090 zł.

W wyniku postępowania kontrolnego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej ustalił, że dokonując samoobliczenia podatku dochodowego od osób prawnych za 2007 rok spółka A zawyżyła koszty uzyskania przychodu o kwotę 7.785,31 zł z tytułu składek ZUS finansowanych przez płatnika, a nie zapłaconych w 2007 r., a także o kwoty 564.000 zł i 187.100 zł wynikające z faktur wystawionych - odpowiednio - przez firmę B R.K. oraz przez C - P. C. Zdaniem organu, roboty budowlane i drogowe objęte fakturami, nie były faktycznie wykonane przez te podmioty. Uwzględnienie powyższych kwot w rachunku podatkowym stanowiło naruszenie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm. - zwanej dalej "p.d.o.p.").

W złożonym odwołaniu spółka A zarzuciła naruszenie przepisów postępowania związanych z gromadzeniem oraz oceną dowodów, co doprowadziło do wadliwych ustaleń w sprawie, w odniesieniu do zrealizowania świadczeń przez podwykonawców.

Według strony, dowolnie i bez należytego rozpoznania sprawy organ pierwszej instancji stwierdził, że R. K. nie przebywał na żadnej z budów, nie nadzorował ich, a jego firma nie wykonywała żadnych prac na rzecz spółki A. Strona wyjaśniła, że w trakcie czynności sprawdzających R. K. nie udzielił wyjaśnień odnośnie wykonawstwa, gdyż kontrolujący przekroczyli zakres dopuszczalnego sprawdzenia, a nadto był już w tym okresie chory. Poza tym podmiot ten podlegał opodatkowaniu zryczałtowanemu i nie miał obowiązku dokumentować transakcji kosztowych. Bezpodstawny był więc wniosek organu, że podwykonawca K. nie potrafił udzielić wyjaśnień odnośnie zakresu i miejsca wykonywania usług oraz kim ewentualnie się posłużył przy ich wykonaniu.