Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. II SA/Rz 170/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Zbigniew Czarnik Sędziowie NSA Maria Piórkowska/spr./ NSA Małgorzata Wolska Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji -skargę oddala-

Uzasadnienie

W dniu [...] lipca 2010 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) Prokurator Rejonowy, złożył do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, na postawie art. 184 § 1 i 2 k.p.a. sprzeciw na ostateczną decyzję Starosty z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w sprawie wygaśnięcia decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego z dnia [...] grudnia 1998 r. znak [...], zezwalającej M. i J. R. na wyłączenie z produkcji rolniczej gruntów rolnych i wniósł o stwierdzenie jej nieważności. Decyzji Starosty z dnia [...] kwietnia 2009 r. zarzucił rażące naruszenie prawa tj. obrazę art. 21 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych /Dz.U. z 2003r. Nr 80, poz. 721 ze zm./ - zwana dalej ustawą z dnia 10 kwietnia 2003r.

Uzasadniając swoje stanowisko Prokurator Rejonowy wskazał, że art. 21 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r., będący podstawą decyzji z dnia [...] kwietnia 2009r. nie może być rozumiany jako podstawa prawna zwolnienia nabywcy nieruchomości tj. Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad (w skrócie GDDKiA) z obowiązku unormowanego w art. 12 ust. 3 i 4 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych. W ocenie Prokuratora opłaty roczne z tytułu trwałego wyłączenia gruntów z produkcji rolniczej gruntów rolnych stanowią koszt inwestycji drogowej, który winien obciążać GDDKiA. Za stwierdzeniem nieważności decyzji przemawia także fakt, że decyzje wydane na podstawie art. 162 k.p.a. mają charakter deklaratoryjny i musi z nich wynikać w jakiej dacie przestają one wywoływać skutki prawne. W oparciu o treść decyzji Starosty nie jest możliwe ustalenie takiej daty. Decyzja Starosty doprowadziła do uchylenia skutków prawnych w postaci obowiązku uiszczania przez nabywcę nieruchomości wyłączonej z produkcji rolnej opłat unormowanych w art. 12 ust. 3 i 4 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych (nie wzięto pod uwagę, że należności z niej wynikające zostały wyegzekwowane w postępowaniu egzekucyjnym). Nie przeanalizowano także przesłanek do jej wydania w oparciu o art. 162 k.p.a., tj. czy decyzja ta istotnie stała się ostateczna.