Wyrok WSA w Lublinie z dnia 5 kwietnia 2011 r., sygn. II SA/Lu 89/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec (sprawozdawca), Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Protokolant Stażysta Paulina Gąsławska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 marca 2011 r. sprawy ze skargi E. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

UZASDADNIENIE

Decyzją z dnia 20 października 2010 r. Starosta T. działając w oparciu o przepisy art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) zatwierdził projekt budowlany i udzielił A. Sp. z o.o. z siedzibą w W. pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej z wieżą stalową kratową na działce nr 177, w miejscowości P, gm. K.

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wskazał, iż zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy Krynice wnioskowana inwestycja położona jest w jednostce urbanistycznej oznaczonej symbolem RP, na której obszarze dopuszcza się realizację sieci napowietrznych i podziemnych infrastruktury technicznej i komunikacji oraz związanych z nim urządzeń. Zgodnie również z przedłożoną kwalifikacją przedmiotowa stacja nie zalicza się do przedsięwzięć, dla których jest wymagane lub może być wymagane uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na jej realizację przedsięwzięcia. Również obecność anteny istniejącej w pobliżu projektowanej stacji nie ma znaczenia, gdyż do kwalifikacji brana jest równoważna moc promieniowania izotopowo wyznaczona dla pojedynczej anteny. W związku z tym - jak zaznaczył organ - zastrzeżenia mieszkańców, co do szkodliwości inwestycji nie mogły zostać uwzględnione. Promieniowanie izotopowe o zasięgu 70 m na wysokości anten 50 m biegnie w wąskim obszarze przestrzeni równolegle do płaszczyzny ziemi, nie napotykając na swojej drodze miejsc zamieszkania ludzi.