Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 18 kwietnia 2011 r., sygn. I SA/Gl 810/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej, Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędzia WSA Bożena Suleja (spr.), Protokolant Izabela Maj - Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi A w T. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] Nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej w K., działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 233 § 1 pkt 1, art. 221 w związku z art. 239 oraz art. 14g § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 2 zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie poważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) - po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez A z siedzibą w T. na postanowienie z dnia [...][...] odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie z wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa - utrzymał w mocy w/w postanowienie organu I instancji.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania i wskazał, że wnioskiem z dnia 24 września 2009 r. A w T. (zwana dalej także A) zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych. W dniu [...] została wydana indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego Nr [...], którą skutecznie doręczono wnioskodawcy w dniu 30 grudnia 2009 r. Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 18 stycznia 2010 r. strona wysłała pośrednictwem poczty w dniu 21 stycznia 2010r., co potwierdza datownik ujęty na kopercie zawierającej przesyłkę. Wobec tego, iż przedmiotowa interpretacja doręczona została 30 grudnia 2009 r., to 14-dniowy termin do wniesienia wezwania upłynął z dniem 13 stycznia 2010 r. Powyższe oznaczało, iż wezwanie do usunięcia naruszenia prawa nie zostało wniesione w ustawowym terminie, mimo prawidłowego pouczenia zawartego w interpretacji. Organ wskazał nadto, że w wystosowanym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa wnioskodawca wniósł o przywrócenie terminu do jego złożenia.