Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 2 marca 2011 r., sygn. II SA/Po 785/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lutego 2011 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] 2010 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę; I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Wojewody Wielkopolskiego na rzecz skarżącego kwotę 500,- zł (pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych, III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/ D. Rzyminiak - Owczarczak /-/A. Łaskarzewska /-/E. Brychcy

Uzasadnienie

W dniu [...] 2010 r. P. S.A. z siedzibą w W. zwróciła się do Starosty S. z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej sieci [...] nr [...] w miejscowości O., ul. J., dz. nr [...], składającej się z wieży stalowej o wys. 50 m nad poziomem terenu, zestawu anten sektorowych i radioliniowych, prefabrykowanego kontenera teletechnicznego wraz z urządzeniami elektro-przesyłowymi stacji, ogrodzenia oraz drogi dojazdowej ze zjazdem z drogi publicznej. We wniosku podano, że biegły w zakresie sporządzania ocen oddziaływania na środowisko uznał, że przedmiotowe przedsięwzięcie nie zalicza się grupy przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, a zatem nie wymaga uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia.

W wyniku przeprowadzonego postępowania Starosta S. decyzją z dnia [...] 2010 r. zatwierdził projekt budowlany i udzielił spółce P. pozwolenia na budowę przedmiotowej stacji bazowej telefonii komórkowej. Wskazał, że miejscowy plan zagospodarowania przewiduje, iż teren ten jest przeznaczony pod urządzenia infrastruktury technicznej (symbol 1.25 IT). Plan dopuszcza przy tym na tym terenie lokalizację stacji przekaźnikowej telefonii komórkowej. Organ uznał też, że inwestycja ta nie została zaliczona w myśl przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczególnych uwarunkowaniach związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz. U. Nr 257, poz. 2573 ze zm.) do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Nie wymagała zatem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia. Starosta stwierdził, że z analizy dołączonej do wniosku wynika, że obszar, dla którego przekroczony będzie dopuszczalny poziom elektromagnetycznego promieniowania niejonizującego koncentrować się będzie przed antenami nadawczymi na wysokości 36,5 m od poziomu terenu. W miejscach dostępnych dla ludzi dopuszczalna gęstość strumienia energii pola elektromagnetycznego nie będzie przekroczona. Maksymalny zasięg oddziaływania stacji bazowej w płaszczyźnie poziomej będzie wynosił 66,3 m. Obszar ten obejmuje działki nr [...]. Zdaniem organu planowane przedsięwzięcie nie zakłóci korzystania z nieruchomości sąsiedniej nr [...] ponad przeciętną miarę wynikającą ze społeczno-gospodarczego jej przeznaczenia i stosunków miejscowych (art. 140 i 144 kc). Starosta zaznaczył też, że z projektu zagospodarowania działki wynika, że przy lokalizacji stacji zachowano wymagane odległości od granic z działkami sąsiednimi. Wskazał przy tym, że w obszarze oddziaływania obiektu nie występuje zabudowa mieszkaniowa. Jedynymi budynkami w obszarze oddziaływania obiektu, w odległości ok. 30 m od projektowanej wieży, to zaplecze socjalno-sanitarne stadionu gminnego.