Wyrok WSA w Lublinie z dnia 4 marca 2011 r., sygn. I SA/Lu 880/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Kręcisz (sprawozdawca), Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz,, NSA Anna Kwiatek, Protokolant Asystent sędziego Karolina Orłowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 marca 2011r. sprawy ze skargi S. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia wysokości straty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w L., po rozpatrzeniu odwołania pełnomocnika S. B. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z dnia [...] określającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. w wysokości 89.826 zł, uchylił decyzję organu pierwszej instancji w całości i określił stratę w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 rok w wysokości 224.433,62 zł.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej podnosił, że na podstawie postanowienia z [...] Urząd Kontroli Skarbowej w L. przeprowadził postępowanie kontrolne wobec S. B. właściciela firmy "A" w zakresie prawidłowości i rzetelności prowadzonej dokumentacji podatkowej, deklarowanych podstaw opodatkowania oraz obliczenia i wpłacania podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług za lata 2004 - 2007. W postępowaniu kontrolnym ustalono, że w podatkowej księdze przychodów i rozchodów nierzetelnie wykazano kwoty dotyczące zakupu usług transportowych, co doprowadziło do zawyżenia kosztów uzyskania przychodów za 2005 rok o kwotę 370.268,95 zł. W związku z powyższym decyzją z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. określił podatnikowi zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 rok w kwocie 89.826 zł.

Pełnomocnik strony odwołał się od tej decyzji wnosząc o jej uchylenie i umorzenie postępowania w przedmiotowej sprawie. Decyzji tej zarzucał: naruszenie art. 122 Ordynacji podatkowej poprzez niedopełnienie obowiązku podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy w postępowaniu podatkowym i tym samym naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez przyjęcie, w sytuacji uznania za nierzetelne ksiąg rachunkowych, iż dowody przeprowadzone przez organ pozwalają na określenie podstawy opodatkowania; bezpodstawne zastosowanie art. 23 § 2 Ordynacji podatkowej, co doprowadziło do określenia podatku w wysokości wielokrotnie wyższej od należnej; naruszenie art. 187 Ordynacji podatkowej poprzez niewyczerpujące rozpatrzenie zebranego materiału dowodowego wskutek odrzucenia złożonych przez stronę oświadczeń w kwestii realności cen usług wskazanych w dokumentacji księgowej B, bez stosownego uzasadnienia takiego stanowiska organu; naruszenie art. 188 Ordynacji podatkowej poprzez nieuwzględnienie żądania strony odnośnie przeprowadzenia dowodu z przesłuchania świadka; naruszenie art. 191 Ordynacji podatkowej poprzez ocenę materiału dowodowego zmierzającą do potwierdzenia, że dana czynność została udowodniona; naruszenie art. 123 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez niezapewnienie czynnego udziału strony we wszystkich stadiach postępowaniach dowodowego.