Wyrok WSA w Krakowie z dnia 15 marca 2011 r., sygn. I SA/Kr 1785/10

Sygn. akt I SA/Kr 1785/10 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 15 marca 2011r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Grażyna Firek (spr.), Sędziowie: WSA Paweł Dąbek, WSA Ewa Michna, Protokolant: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 marca 2011r., sprawy ze skargi Gminnej Spółdzielni "S" w G., na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia 25 sierpnia 2010r. Nr [...], w przedmiocie zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 1998-1999., I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana do chwili uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie 5.617zł (pięć tysięcy sześćset siedemnaście złotych).

Uzasadnienie

Po dwukrotnym uchyleniu poprzednich decyzji przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Wójt Gminy decyzją z dnia 26 lutego 2003 roku, znak [...] określił Gminnej Spółdzielni "S" w G. wysokość zaległości w podatku od nieruchomości za lata 1998 i 1999. W wyniku odwołania, wniesionego przez podatnika, Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 20 czerwca 2003 roku, znak [...] utrzymało w mocy opisaną decyzję wójta Gminy.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało zaskarżone przez Gminna Spółdzielnia "S" do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie. Wyrokiem z 21 kwietnia 2006 roku, sygn. akt I SA/Kr 1594/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie - który stał się właściwy do rozpoznania skargi wskutek reformy sądownictwa administracyjnego - uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wójta Gminy decyzją z dnia 26 lutego 2003 roku, znak [...].

U podstaw wyroku legło ustalenie przez sąd, iż organy naruszyły przepisy postępowania. Wytknięto między innymi, że rozstrzygnięcie nastąpiło bowiem w sprawie określenia wysokości zaległości w podatku od nieruchomości za lata 1998 i 1999 mimo, iż wcześniej dotyczyło innego zakresu przedmiotowego (odsetek od zaległości za cztery kolejne lata podatkowe) a o umorzeniu postępowania w pozostałym zakresie nie orzeczono. Sąd wskazał także, iż organ pierwszej instancji wydając decyzję w dniu 26 lutego 2003 roku winien zastosować przepisy obowiązujące w dacie orzekania. Zgodnie bowiem z dyspozycją art. 22 § 1 ustawy z dnia 12 września 2002 roku o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa...(Dz.U. nr 169 poz. 1387) do spraw wszczętych a nie zakończonych przez organy podatkowe pierwszej instancji przed dniem jej wejścia w życie tj. przed 1 stycznia 2003 roku stosuje się przepisy ordynacji podatkowej w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą. Zasadniczej zmianie uległ art. 21 § 3 o.p. i po 1 stycznia 2003 roku nie było więc dopuszczalne wydanie w takiej sytuacji decyzji określającej wysokość zaległości podatkowej - z powołaniem na cytowany przepis - jak to uczynił organ pierwszej instancji. Sąd wskazał również, że z dniem 1 stycznia 2003 roku zmianie uległy zasady obliczania i uiszczania odsetek za zwłokę, które w zmienionym stanie prawnym nalicza podatnik a nadto zasady zaliczania dokonanych wpłat na poczet zaległych zobowiązań podatkowych. Zmiany te znacznie skomplikowały możliwość prawidłowego rozstrzygnięcia w tej sprawie, lecz w ocenie sądu przyczyną takiego stanu rzeczy jest błędne działanie organu podatkowego pierwszej instancji, który w odpowiednim czasie zaniechał - między innymi - wydania postanowienia o zaliczeniu dokonanej przez podatnika wpłaty, do czego zobowiązywał obowiązujący wówczas przepis art. 273 o.p. Wojewódzki Sąd Administracyjny wyraźnie wskazał, iż konsekwencje tych działań nie mogą obciążać podatnika.