Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 lutego 2011 r., sygn. III SA/Wa 2877/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Golec, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, Sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Protokolant st. sekr. sąd. Alicja Bogusz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi P. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego oddala skargę

Uzasadnienie

1. Na podstawie przedłożonych przez Dyrektora Izby Skarbowej w W. akt sprawy Sąd oceniał w sprawie następujący stan faktyczny i prawny: wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2007 r. P. B. [...] (dalej jako "Skarżący", "Strona") wystąpił do Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. dalej jako "up.t.u.") w zakresie statusu komornika jako płatnika podatku od towarów i usług. Strona sformułowała następujące pytanie: czy od sprzedaży na licytacji publicznej nieruchomości będącej własnością dłużnika - komornik winien obliczyć i odprowadzić na rachunek bankowy Urzędu Skarbowego podatek od towarów i usług?

2. Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. w dniu [...] czerwca 2007 r. wydał postanowienie, w którym uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe w części dotyczącej statusu komornika jako płatnika podatku od towarów i usług. Zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w W., literalne brzmienie art. 18 u.p.t.u. wskazuje, iż komornik sądowy jest płatnikiem podatku od towarów i usług od dostawy dokonanej w wyniku prowadzonego określonego rodzaju egzekucji, ilekroć podejmuje on czynności egzekucyjne, nawet jeżeli dokonuje tylko niektórych czynności, tak jak ma to miejsce w przypadku egzekucji z nieruchomości.

3. Strona w dniu 5 lipca 2007 r. za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. wniosła zażalenie na ww. postanowienie. W zażaleniu powołała się na naruszenie przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. art. 14 b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej jako "ustawa Ord. pod."), art. 18 u.p.t.u. oraz art. 2 i art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Swoje stanowisko Strona argumentowała brakiem przeniesienia własności nieruchomości przez komornika w trakcie egzekucji z nieruchomości prowadzonej przez sąd zgodnie z art. 921 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. 43, poz. 296 ze zm.). Zdaniem Strony, brak jest normatywnych podstaw do stwierdzenia, że komornik w niniejszym przypadku jest płatnikiem podatku od towarów i usług co potwierdzają interpretacje wydawane w podobnych sprawach przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. (postanowienie z dnia [...] marca 2005 r. znak [...]), Dyrektora Izby Skarbowej w P. o/z K. (pismo z dnia [...]07.2004 r. znak [...]), oraz wyrok NSA z dnia 18.12.2003 r. Sygn. akt I S.A./Łd 8/02. Zdaniem Strony, w przypadku egzekucji z nieruchomości zgodnie z art. 758 oraz art. 987 Kpc organem egzekucyjnym nie jest komornik lecz sąd, który również wydaje postanowienie o przeniesieniu własności tejże nieruchomości. Dodatkowym argumentem przemawiającym za stanowiskiem Strony jest brak praktycznej możliwości wykonania obowiązków płatnika - tj. pobrania podatku od towarów i usług, gdyż kwoty uzyskane z egzekucji z nieruchomości są wpłacane na rachunek sądu. Art. 1025 Kpc wskazuje plan i kolejność zaspokojenia wierzycieli i bez jego naruszenia komornik nie może pobrać z tej puli podatku od towarów i usług. Naruszenie przepisów Kpc przez komornika pociąga za sobą odpowiedzialność majątkową takiej osoby, a zatem zdaniem Strony- taki stan rzeczy bezpośrednio narusza art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i łamie zasadę państwa prawa. powołuje się w swoim zażaleniu na niekonstytucyjność przepisu § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798). które nakłada na Komornika obowiązek wystawiania faktur w imieniu dłużnika. Zdaniem Strony łamie ono zasadę wyrażoną w art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, iż wszelkie obowiązki prawne mogą być nakładane na obywateli jedynie w drodze ustaw, ponadto Strona jako argument przemawiający za jej stanowiskiem, przytacza sentencję wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 28 lutego 2007 r. Sygn. akt I SA /Po 199/06, który wskazuje, iż nałożony na komornika obowiązek maże naruszać konstytucyjną zasadę zaufania do organów Państwa, które ustanawiając obowiązki, zobowiązane są do jednoczesnego umożliwienia ich reakcji.