Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 stycznia 2011 r., sygn. I SA/Wa 945/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak Sędziowie: WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska WSA Elżbieta Sobielarska (spr.) Protokolant ref. Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi Instytutu [...] na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia na przeprowadzenie badań archeologicznych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] września 2009 r. nr [...] 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz skarżącego Instytutu [...] kwotę 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] po rozpatrzeniu odwołania Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego od decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] września 2009 r. nr [...] dotyczącej odmowy udzielenia pozwolenia na przeprowadzenie archeologicznych badań powierzchniowych na stanowisku nr [...] w [...], gm. K. - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ przedstawił następująco stan faktyczny:

W dniu [...] września 2009 r. M. R. pracownik Instytutu [...] [...] [...]

- złożył do [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w [...] wniosek o przeprowadzenie w terminie od [...] września 2009 do [...] października 2009 r. badań powierzchniowych na terenie osady lateńskiej przy pomocy wykrywaczy metalu na obszarze stanowiska nr [...] w m. [...], gm. K.

[...] Wojewódzki Konserwator Zabytków stwierdził, że wydał już w dniu [...] kwietnia 2009 r. dla innego badacza, pozwolenie nr [...] na prace archeologiczne obejmujące obszar wnioskowanego stanowiska nr [...] w [...] w terminie do [...] listopada 2009 r. w ramach przedłożonego programu naukowego przewidującego kilkuletni cykl badawczy: powierzchniowy (wiosna -jesień) oraz wykopaliskowy (lato). W ocenie organu, z uwagi na zasady metodyki prowadzenia badań archeologicznych, nie jest możliwym, aby w tym samym czasie dwóch archeologów na jednym stanowisku prowadziło jednocześnie odrębne i nieskoordynowane badania.