Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 stycznia 2011 r., sygn. III SA/Wa 768/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Trelka, Sędziowie Sędzia WSA Marek Kraus (sprawozdawca), Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant st. sekr. sąd. Alicja Bogusz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku od spadków i darowizn 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] września 2009r. nr [...] oraz postanowienie Prezydenta Miasta W. z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje oraz postanowienie nie mogą być wykonane w całości.

Uzasadnienie

1. W dniu 21 maja 2009r. (data wpływu wniosku do Urzędu), A. M. (dalej jako ,,Skarżący'') zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z wnioskiem o umorzenie zaległości podatkowej w podatku od spadków i darowizn ustalonego z tytułu nabytego spadku po zmarłym ojcu.

W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż w związku z utratą pracy jest od końca października 2008r, osobą bezrobotną. Wraz z niepełnosprawną córką, która jest studentką, pozostają na utrzymaniu małżonki. Z uwagi na powyższe nie jest w stanie uregulować przedmiotowej zaległości.

2. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. pismem z dnia 30 czerwca 2009r Nr 1434/RP/4303G/76/09/SD/RM przesłał wniosek do Prezydenta Miasta W. celem zajęcia stanowiska w niniejszej sprawie przez organ samorządowy.

3. Prezydent Miasta W. postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2009r. Nr [...] nie wyraził zgody na umorzenie zaległości w podatku od spadków i darowizn, uzasadniając stanowisko tym, że Skarżący znając postanowienie sądu o nabyciu spadku powinien się liczyć ze związanymi z tym konsekwencjami. Ponadto podkreślił, że dane wynikające z dokumentów nie wskazują na zaistnienie sytuacji trwale uniemożliwiającej uregulowanie zobowiązania, a tym samym nie uzasadniają odstąpienia od wyegzekwowania naliczonego podatku.