Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 19 stycznia 2011 r., sygn. II SA/Rz 834/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Małgorzata Wolska Sędziowie WSA Joanna Zdrzałka WSA Magdalena Józefczyk /spr./ Protokolant ref. stażysta Anna Zięba po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 19 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi E. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] marca 2010 r. nr [...]; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej E. L. kwotę 500 zł /słownie: pięćset złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

II SA/Rz 834/10

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia [...] czerwca 2010r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej SKO) po rozpoznaniu odwołania E. L. - B. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta T. z dnia [...] marca 2010r. nr [...] ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie "budynku mieszkalnego wielorodzinnego z pomieszczeniami handlowo - usługowymi w części parteru, wraz z infrastrukturą towarzysząca tj. przyłączem wody, kanalizacji sanitarnej, deszczowej, energii elektrycznej, gazu i sieci ciepłowniczej oraz ciągów pieszo - jezdnych i parkingów dla samochodów osobowych na działce nr 1586/20 w T. przy ul. K..

Podstawą prawną zaskarżonej decyzji jest art. 138 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. nr 98, poz. 1071 ze zm. zwana dalej w skrócie k.p.a.). oraz art. 4 ust. 2 pkt 2, art. 59 ust. 1, art. 60 ust. 1 i 4, art. 61, art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 717 ze zm. zwana dalej w skrócie (p.z.p.)

W odwołaniu skarżąca przytoczyła ustalenia decyzji zawarte w pkt 2a dotyczące linii zabudowy od strony jej działki, co jest niezgodne z art. 61 pkt 7 ppk 1a, jak również określenie wysokości budynku od poziomu terenu na około 21,5m jest dalece nieprecyzyjna i niezgodne z art. 61 pkt 7 ppkt 4 p.z.p. oraz powierzchni zabudowy. Na podstawie tych zapisów stwierdziła, że inwestorowi pozostawiono dużą swobodę na usytuowanie tak wysokiego budynku od strony południowej działki skarżącej, co spowoduje znaczne ograniczenie, a być może pozbawienie dostępu światła do domu. Jest to istotne ograniczenie w użytkowaniu domu, gdyż od tej strony znajdują się pomieszczenia mieszkalne. Obniży się również wartość działki, a to czyni zasadnym dochodzenie odszkodowania na podstawie art. 36 i art. 37 p.z.p. Wniosła o precyzyjne określenie usytuowania budynku w stosunku do jej posesji i zminimalizowanie pogorszenia użytkowania jej nieruchomości.