Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 grudnia 2010 r., sygn. IV SA/Wa 2016/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Sędziowie Sędzia WSA Anna Szymańska, Sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.), Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi "W." Spółka Jawna z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. orzeka, decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz skarżącej "W." Spółka Jawna z siedzibą w W. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] października 2008 r. nr [...] (dalej "decyzja zaskarżona") Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. (dalej "SKO") po rozpoznaniu wniosku M. B. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją SKO z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...], uchyliło własną decyzję w całości i jednocześnie stwierdziło nieważność decyzji Burmistrza W. z dnia [...] maja 2006r. nr [...] (dalej "decyzja ustalająca warunki zabudowy" albo "decyzja Burmistrza"), ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z parkingiem w kondygnacji podziemnej, z ciągami pieszo-jezdnymi, z miejscami postojowymi, infrastrukturą techniczną na terenie działek ew. nr [...], [...], [...] w obrębie [...], przy ul. [...] w W. oraz zjazdami z ul. [...] (drogi gminnej) - dalej "inwestycji".

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji SKO wskazało, że decyzja ustalająca warunki zabudowy została wydana z rażącym naruszeniem art.61 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz.717 z późn.zm.), zwanej dalej również "ustawą" i § 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. nr 164, poz.1588), zwanego dalej "rozporządzeniem", albowiem obszar analizowany, który przyjęto dla potrzeb dokonania analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania otoczenia terenu inwestycji nie odpowiada warunkom przewidzianym w §3 ust.2 rozporządzenia. Po stronie wschodniej terenu inwestycji obszar analizowany wyznaczono błędnie. Analiza, o której mowa w §3 ust.1 rozporządzenia, która miała wykazać spełnienie przez nową inwestycję wymogów art. 61 ust.1 pkt 1 ustawy, przeprowadzona została z rażącym naruszeniem obu przywołanych przepisów. Ponadto w analizie i w decyzji nie wspomniano o wskaźniku wielkości powierzchni nowej zabudowy w stosunku do powierzchni terenu inwestycji, a jedynie podano, że "75 % powierzchni terenu inwestycji przewidziane jest pod planowaną inwestycję. Stanowi to rażące naruszenie §5 rozporządzenia, a w konsekwencji również rażące naruszeniem art. 61 ust.1 pkt 1 ustawy. Takie naruszenie prawa przez analizę funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie warunków, o których mowa w art.61 ust.1-5 ustawy, należy zakwalifikować jako rażące naruszenie ww. przepisów, przy czym rażące naruszenie prawa ma miejsce w przypadku, gdy treść orzeczenia jest sprzeczna z przepisem prawa, na podstawie którego zostało wydane, co stanowi przyczynę stwierdzenia nieważności decyzji wymienioną w art.156 § 1pkt 2 kpa.