Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 17 grudnia 2010 r., sygn. I SA/Bk 619/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mieczysław Markowski, Sędziowie sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska (spr.), sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Protokolant Beata Rusiecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi R. A. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] grudnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2002 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...].10.2008 r., nr [...], 2. stwierdza, że wymienione w pkt 1 decyzje nie mogą być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz skarżącego kwotę 5.701 zł (pięć tysięcy siedemset jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. decyzją z [...].09.2008 r. Nr [...], wydaną po ponownym rozpatrzeniu sprawy, określił Panu R. A. C. (dalej także, jako skarżący) zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2002 r. w innych kwotach, aniżeli zostały zadeklarowane. W ocenie organu, skarżący niezaewidencjonował całej sprzedaży gazu propan-butan.

Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją z [...].12.2008 r. Nr [...] utrzymał w mocy decyzję pierwszoinstancyjną. Organ wskazał, iż ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że skarżący nie ewidencjonował w księgach podatkowych wszystkich zdarzeń gospodarczych związanych z obrotem gazem płynnym propan-butan. Organ podniósł, iż w dniach kontroli podatkowych przeprowadzonych przez pracowników Urzędu Skarbowego w K. tj. 20.05.2002 r. i 30.07.2002 r. sprzedaż gazu była wielokrotnie wyższa od sprzedaży deklarowanej przez skarżącego w pozostałych dniach, w których kontroli nie przeprowadzono. Wykazano, iż w okresie 01.01.2002 r. - 19.05.2002 r. przeciętna wielkość dziennej sprzedaży w ilości 455,22 l odbiega od sprzedaży w dniu kontroli tj. 20.05.2002 r. wynoszącej 3.113,90 l. Podobnie 30.07.2002 r., w dniu kolejnej kontroli sprzedaż gazu wyniosła 2.119,34 l i stanowiła 15,42% sprzedaży za cały miesiąc. Dyrektor Izby Skarbowej zauważył ponadto, iż wynikający z ksiąg podatkowych obrót gazem nie odzwierciedla wielkości rzeczywistych wynikających z pomiarów utrwalonych za pośrednictwem odmierzacza (dystrybutora) gazu propan-butan. Stan licznika sumarycznego odmierzacza gazu propan-butan na dzień 31.01.2003 r. wyniósł 1.658.095 l , zaś na dzień 30.07.2002 r. wyniósł 911.398 l, co stanowi przyrost wartości 746.697 l. W tym okresie zadeklarowano sprzedaż gazu w ilości 63.963 l, czyli ponad 11-krotnie mniejszą od przyrostu licznika. Nierzetelność ewidencjonowania sprzedaży gazu propan-butan wynikała zdaniem organu także z faktu, iż stan liczydła sumującego na dzień 20.05.2002 r. wynosił 2.505.962 l, natomiast 30.07.2002 r. stan liczydła sumującego wskazywał wielkość 911.398 l. Powołując się na stany początkowy i końcowy licznika sumarycznego odmierzacza gazu propan-butan w okresach: 01.01.2002 r. - 20.05.2002 r. i 30.07.2002 r. - 31.01.2003 r., organ pierwszej instancji wyliczył wielkość sprzedaży - 1.019.711 l Natomiast sprzedaż gazu zadeklarowana przez stronę w tych okresach wyniosła 111.311 l. Konsekwencją tego było, jak zauważył organ odwoławczy, że w oparciu o treść art. 193 § 4 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. ordynacja podatkowa (tj. Dz. U z 2005 r., Nr 8, poz.60 ze zm.), dalej w skrócie, jako "o.p.", Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej nie uznał prowadzonej przez stronę podatkowej księgi przychodów i rozchodów za dowód w postępowaniu, w zakresie sprzedaży oraz zakupu gazu propan-butan w 2002 r.