Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. I SA/Wr 903/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Semiczek (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski, Protokolant Aleksandra Słomian, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 listopada 2010 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenie postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej we W. (dalej: Dyrektor Izby Skarbowej), po rozpoznaniu zażalenia "A" Sp. z o. o. z/s w P. (dalej: spółka/strona/podatnik/skarżąca), utrzymał w mocy wydane przez ten organ w pierwszej instancji postanowienie o umorzeniu postępowania z wniosku spółki o stwierdzenie nieważności ostatecznego postanowienia Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego we W. (dalej: Naczelnik Urzędu Skarbowego) o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji tego organu w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) lipiec 2004 r.

Podstawę prawną podjętego rozstrzygnięcia stanowił art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 208 § 1, art. 239, art. 239b i art. 247 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej: O.p.).

Z treści postanowienia wynika, iż postanowieniem z [...] grudnia 2009 r. (nr [...]) Naczelnik Urzędu Skarbowego nadał rygor natychmiastowej wykonalności decyzji wymiarowej z [...] grudnia 2009 r. (nr [...]) dotyczącej podatku VAT za lipiec 2004 r. Postanowienia tego strona nie zaskarżyła zażaleniem.

W dniu 17 grudnia 2009 r. spółka złożyła odwołanie od decyzji wymiarowej.

Dnia 19 lutego 2010 r. do Dyrektora Izby Skarbowej wpłynął wniosek strony

o stwierdzenie nieważności postanowienia nadającego decyzji wymiarowej rygor natychmiastowej wykonalności.

Postanowieniem z dnia [...] marca 2010 r. (nr [...] ), działając na podstawie art. 208 § 1 w związku z art. 219 O.p., Dyrektor Izby Skarbowej umorzył postępowanie w sprawie z wniosku o stwierdzenie nieważności ostatecznego postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego z [...] grudnia 2009 r. (nr [...]) o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji wymiarowej tego organu. Dowodził, że objęta rygorem decyzja została - decyzją Dyrektora Izby Skarbowej z [...] marca 2010 r. (nr [...]) - uchylona a sprawa przekazana do ponownego rozpatrzenia. Uznał, iż moc prawną utraciło tym samym postanowienie o nadaniu tej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności. Mając na uwadze powyższe organ podatkowy stwierdził bezprzedmiotowość postępowania. W zażaleniu strona wniosła o uchylenie w/w rozstrzygnięcia i przeprowadzenie postępowania o stwierdzenie nieważności postanowienia w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji wymiarowej za lipiec 2004 r. Skarżonemu zażaleniem postanowieniu zarzuciła naruszenie art. 208 § 1 O.p. przez błędne przyjęcie, że postępowanie z wniosku o stwierdzenie nieważności postanowienia stało się bezprzedmiotowe i powinno być umorzone. Wywodziła, iż w oparciu o to postanowienie organ podjął skuteczne czynności egzekucyjne, które przerwały bieg terminu przedawnienia zobowiązania w podatku VAT. Zauważyła, że uchylenie decyzji wymiarowej nie przekreśla skutku materialnego w postaci przerwania biegu terminu przedawnienia. Podkreśliła, iż stwierdzenie nieważności postanowienia o nadaniu rygoru wykonalności decyzji wymiarowej skutkowałoby unieważnieniem czynności egzekucyjnych, podjętych na podstawie tego postanowienia. Dodała, że w wyniku powyższego nie nastąpiłoby przerwanie biegu terminu przedawnienia.