Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 listopada 2010 r., sygn. II SA/Po 232/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Szaniecka Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) Sędzia WSA Jakub Zieliński Protokolant St. sekretarz sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2010 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] 2010 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji o ustaleniu warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy D. z dnia [...] 2009 r. Nr [...], II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/ J.Zieliński /-/ J.Szaniecka /-/ A.Łaskarzewska

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2009 r. (znak [...]) Wójt Gminy D. na podstawie art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.) odmówił J. K. zmiany decyzji własnej z dnia [...] 2003 r. (znak [...]) w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr ewid. [...] przy ul. L. w D.

W uzasadnieniu wywiedziono, że decyzja z dnia [...] 2003 r. dotyczyła realizacji budynku mieszkalnego jednorodzinnego o dwóch kondygnacjach naziemnych, zaś wnioskodawca J. K. w dniu 29 września 2009 r. złożył wniosek o możliwość realizacji budynku z trzema kondygnacjami naziemnymi, w tym poddasze użytkowe oraz zmianę budynku mieszkalnego jednorodzinnego na budynek mieszkalny wielorodzinny. Wójt Gminy poinformował strony postępowania o wpłynięciu przedmiotowego wniosku i poprosił o pisemne zajęcie stanowiska w tej sprawie, zgodnie z wymogami art. 155 k.p.a. Następnie akta sprawy zostały przekazane urbaniście, który po sporządzeniu analizy poprzedzonej oględzinami terenu stwierdził, że proponowana zmiana jest niedopuszczalna, gdyż w sąsiedztwie nie stwierdzono budynków tego rodzaju o trzech kondygnacjach naziemnych. W dniu 26 października 2009 r. do organu wpłynęły pisma dwóch stron postępowania, które nie wyraziły zgody na zmianę przedmiotowych warunków zabudowy, we wnioskowanym zakresie, gdyż w sąsiedztwie występują tylko budynki jednorodzinne i zdecydowanie niższe. Ponadto w tym samym dniu Nadleśnictwo K. przesłało pismo, w którym nie wniosło żadnych uwag w przedmiotowej sprawie. Organ zauważył, iż art. 155 k.p.a. uzależnia zmianę decyzji od łącznego spełnienia wszystkich przesłanek, a wobec tego, że strony nie wyraziły zgody na jej zmianę, odmówił zmiany decyzji.