Wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 listopada 2010 r., sygn. II SA/Łd 811/10

 

Dnia 16 listopada 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Anna Stępień (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka, Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska, Protokolant Asystent sędziego Jarosław Moraczewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2010 roku sprawy ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] [...], a nadto postanowienie Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] AAB.II/52/09.

Uzasadnienie

Decyzją nr [...] z dnia [...] Prezydent Miasta Ł. na podstawie art. 50 ust. 1, art. 51 ust. 1 pkt 2 i art. 54 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003r., Nr 80 poz. 717 ze zm., dalej u.p.z.p.) ustalił lokalizację inwestycji celu publicznego, polegającego na budowie sieci gazowej n/c wraz z 4 przyłączami gazowymi w ul. A w Ł. od posesji nr 4 do posesji nr 12 .

W dniu 29 czerwca 2009r. wpłynął do organu I instancji wniosek S. O. o wznowienie postępowania ostatecznie zakończonego wydaniem powyższej decyzji, oparty o przesłanki wynikające z treści art. 145 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej K.p.a.).

Prezydent Miasta Ł. postanowieniem nr [...] z dnia [...] wznowił postępowanie w sprawie zakończonej w/w ostateczną decyzją organu I instancji. W wyniku wznowionego postępowania organ I instancji decyzją nr [...] z dnia [...] stwierdził, że decyzja Prezydenta Miasta Ł. nr [...] z dnia [...] o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wydana została z naruszeniem prawa oraz jednocześnie odmówił jej uchylenia.

W uzasadnieniu wskazano, iż stwierdzone naruszenie prawa (które polegało na niewłaściwym ustaleniu kręgu stron postępowania) nie miało wpływu na treść rozstrzygnięcia, natomiast w wyniku wznowienia postępowania mogłaby zostać podjęta wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej.