Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 24 listopada 2010 r., sygn. III SA/Gl 1617/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys- Kmiecik, Sędzia WSA Iwona Wiesner, Protokolant St. sekr. sąd. Aleksandra Doruch, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 listopada 2010 r. przy udziale - sprawy ze skargi M.F.P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym tutaj postanowieniem z [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K. działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 13 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., zwanej dalej O.p.) po rozpatrzeniu zażalenia M.F. P. utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Drugiego [...] Urzędu Skarbowego w B.z [...] r. nr [...], którym organ ten odmówił wstrzymania wykonania decyzji ostatecznej Naczelnika Drugiego [...] Urzędu Skarbowego w B. z [...] r. nr [...] orzekającej o odpowiedzialności podatkowej M. F. P. za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w podatku od towarów i usług.

Jako podstawę prawną odmowy wstrzymania wykonania organ podatkowy wskazał, między innymi art. 246 § 1 O. p. cytując treść tego przepisu. W uzasadnieniu wyjaśnił, że wnioskiem z [...] 2009 r. strona zwróciła się o wznowienie postępowania podatkowego zakończonego wskazaną już decyzją ostateczną powołując się na art. 240 § 3 i 5 O.p. prezentując przy tym stanowisko, iż decyzję wydano omyłkowo wobec osoby, która nie była członkiem zarządu spółki. Naczelnik Drugiego [...] Urzędu Skarbowego w B. odnosząc się do tej argumentacji wyraził pogląd, iż nie zachodzi prawdopodobieństwo uchylenia decyzji ostatecznej, ponieważ brak jest przesłanki wyjścia na jaw nowych dowodów oraz przesłanki nie brania przez stronę udziału w postępowaniu nie z własnej winy.