Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 listopada 2010 r., sygn. I SA/Gd 693/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Maria Flisikowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 października 2010 r. sprawy ze skargi M. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 18 maja 2010 r., nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu za 2006 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 23 stycznia 2009 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wszczął u M. T. postępowanie kontrolne w zakresie kontroli źródeł finansowania wydatków poniesionych w 2006 r., w ramach którego przeprowadzono również kontrolę podatkową zakończoną protokołem Nr [...].

W związku z ustaleniem u podatnika łącznej wysokości dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach w kwocie 127.157,63 zł decyzją

z dnia 22 września 2009 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej, działając na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustalił M. T. podatek dochodowy od osób fizycznych w formie ryczałtu od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu za 2006 r. w wysokości 95.369,00 zł (127.157,63 zł x 75%).

Pismem z dnia 5 października 2009 r. M. T. wniósł odwołanie od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej zarzucając mu naruszenie przepisów art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 187 § 1, art. 191, art. 192 Ordynacji podatkowej oraz art. 20 ust. 1 i 3, art. 30 ust. 1 pkt 7 o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz żądając uchylenia zaskarżonej decyzji w całości.

W ocenie odwołującego się organ I instancji dokonując ustalenia podatku

z nieujawnionych przychodów nie ustalił w toku kontroli skarbowej w sposób niebudzący wątpliwości kwot poniesionych wydatków oraz wartości zgromadzonych zasobów finansowych. Ponadto, prowadzone postępowanie kontrolne miało charakter tendencyjny, ponieważ organ wybiórczo dopuszczał dowody oraz pomijał istotne zdaniem podatnika fakty.