Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 października 2010 r., sygn. II SA/Gl 442/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek,, Sędzia NSA Ewa Krawczyk, Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2010 r. sprawy ze skargi A.T. i R.T. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia (...) r. nr (...) w przedmiocie doprowadzenia obiektu do stanu pierwotnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r., Nr [...], Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla miasta G. nakazał obecnie skarżącym A. i R. T. doprowadzenie obiektu usytuowanego na nieruchomości przy ul. [...] w G. do stanu poprzedniego - wiaty gospodarczej, poprzez demontaż bramy oraz ażurowych przegród bocznych.

Jako materialnoprawną podstawę swojego rozstrzygnięcia organ wskazał art. 51 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (tekst jedn. Dz.U. z 2006 roku, Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.).

W uzasadnieniu przytoczono, że postępowanie przed organem nadzoru budowlanego zostało wszczęte w przedmiocie samowolnie wykonanych robót budowlanych, polegających na przebudowie i adaptacji wiaty na budynek gospodarczy. W toku postępowania stwierdzono, że sporna wiata jest trwale połączona z gruntem, wydzielona jest z przestrzeni ażurowymi przegrodami budowlanymi oraz posiada bramę, fundament, dach i jest użytkowana jako obiekt gospodarczy. Ustalono ponadto, że na podstawie zgłoszenia z dnia [...]r. wybudowana została wiata gospodarcza. Następnie inwestor przebudował przedmiotowy obiekt montując bramę uchylną, a boki zabezpieczył ażurowymi kasetonami z drewna. W takim stanie faktycznym organ przyjął, że wiata w związku z dokonaną przebudową stanowi obecnie budynek gospodarczy. Powołano się przy tym na definicje zawarte w art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego oraz w § 3 pkt 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem. Wykonane roboty zakwalifikowano jako przebudowę w rozumieniu art. 3 pkt 7a Prawa budowlanego, wobec czego inwestor przed przystąpieniem do wykonania tych robót winien był uzyskać pozwolenie na budowę. Dalej wskazano, że prowadząc postępowanie w trybie art. 51 Prawa budowlanego, nie było możliwe doprowadzenie obiektu do stanu zgodnego z prawem, a to z uwagi na treść § 12 rozporządzenia w związku z usytuowaniem spornego obiektu. W aktach sprawy zgromadzono materiał dowodowy w postaci dokumentów, protokołów oględzin, fotografii oraz pisemnych wyjaśnień stron postępowania.