Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 25 października 2010 r., sygn. IV SA/Gl 519/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia NSA Adam Mikusiński Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Alicja Sadowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2010 r. sprawy ze skargi A w B. na uchwałę Rady Powiatu w Ż. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zakładów opieki zdrowotnej 1) stwierdza, że § 9 ust. 4 zaskarżonej uchwały został wydany z naruszeniem prawa, 2) zasądza od Powiatu Ż. na rzecz skarżącej kwotę 557 zł (pięćsetpięćdziesiątsiedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną uchwałą, na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 12 pkt 11 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tj. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592 ze zm.) oraz art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 ze zm.), Rada Powiatu w Ż. zatwierdziła Statut Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej w Ż., uchwalony uchwałą Nr [...] Rady Społecznej przez tymże Zespole z dnia [...] w brzmieniu stanowiącym załącznik do zaskarżonej uchwały. Jednocześnie orzekła o utracie mocy obowiązującej poprzedniej uchwały w tej materii, tj. uchwały Rady Powiatu w Ż. Nr [...] z dnia [...] ze zmianami, wykonanie uchwały powierzyła Zarządowi Powiatu oraz określiła, że wchodzi ona w życie z dniem podjęcia.

Uchwała ta była przedmiotem badania przez organ nadzoru - Wojewodę [...], który rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] stwierdził jej nieważność w części objętej § 9 ust. 4 (stwierdzającym, iż oddziałami Zespołu kierują Kierownicy - Koordynatorzy Oddziału, a pracą pielęgniarek kierują Pielęgniarki Koordynujące) i § 1 ust. 5 lit. e (stwierdzającym, że Zespół działa w oparciu o postanowienie Sądu z dnia[...] ., sygn. akt[...] ) Statutu. Wojewoda [...] doszedł bowiem do przekonania, iż postanowienia te naruszają przepisy ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz rozporządzenia: Ministra Zdrowia z dnia 17 maja 2000 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać osoby na stanowiskach kierowniczych w zakładach opieki zdrowotnej określonego rodzaju (Dz. U. Nr 44, poz. 520 ze zm.) i Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 29 marca 1999 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w publicznych zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 30, poz. 300 ze zm.). Przepisy te bowiem nie przewidują tworzenia odrębnego stanowiska kierownika - koordynatora, a stanowią, że oddziałem kieruje ordynator. Niesłusznie jego zdaniem pominięto sprecyzowane tamże stanowiska kierownicze pielęgniarek - naczelnej, przełożonej, oddziałowej. Natomiast wskazanie na postanowienie dotyczące wpisu Zespołu do właściwego rejestru uznał organ ten za nieaktualne. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 26 listopada 2008 r., sygn. akt IV SA/Gl 749/08, uchylił to rozstrzygnięcie. W jego ocenie nie odpowiadało ono wymogom prawa, które zastrzegają obowiązek wskazania w rozstrzygnięciu nadzorczym konkretnego przepisu, który został naruszony, jak też uzasadnienia istotnego naruszenia prawa. Tymczasem organ nadzoru nie określił przepisu naruszonego, a wskazał całe akty prawne. Poza tym Sąd dostrzegł niejednoznaczność interpretacji przepisów obowiązujących w tej materii, zwłaszcza w odniesieniu do ordynatora, które to stanowisko nie jest we właściwych przepisach powiązane z funkcją kierowania oddziałem, jak też brak jest w tych przepisach podstawy dla tworzenia stanowiska kierownika - koordynatora. W tej sytuacji Sąd uznał, iż niepodobna zasadnie twierdzić o oczywistej sprzeczności regulacji uchwały z prawem. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 4 czerwca 2009 r., sygn. akt II OSK 338/09, oddalił skargę kasacyjną Wojewody [...] od tego orzeczenia. Podzielając stanowisko Sądu pierwszej instancji w uzasadnieniu tegoż wyroku stwierdził m.in., iż stosowanie aktów nadzoru nie powinno mieć miejsca wówczas, gdy brak jest przepisu, który został naruszony. Brak ten oznacza, że ustawodawca kwestię tę pozostawił do oceny podmiotowi właściwemu do działania. W zakresie materii sprawnego kierownictwa swoboda tegoż podmiotu winna podlegać ocenie celowościowej, a nie ścisłej regulacji prawnej, której naruszenie obwarowane jest sankcją nieważności.