Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 13 sierpnia 2010 r., sygn. II SA/Po 282/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Sędzia WSA Jakub Zieliński Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 sierpnia 2010 r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] lutego 2010r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia [...] 2009r. nr [...] znak [...] II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu na rzecz skarżącego kwotę [...] zł ([...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/ J. Zieliński /-/ E. Brychcy /-/ B. Drzazga

Uzasadnienie

Decyzją nr [...] z dnia [...] 2009 r. (znak [...]) Prezydent Miasta P. odmówił Z. K. ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie [...], przewidzianej do realizacji na działce [...], obręb [...], położonej w [...] przy ulicy [...].

W uzasadnieniu wywiedziono, że w dniu 4 kwietnia 2008 r. Z. K. złożył wniosek o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie [...] na wyżej opisanej działce [...].

Decyzją nr [...] z dnia [...] października 2008 r. Prezydent Miasta P. odmówił ustalenia warunków zabudowy dla opisanej inwestycji. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu decyzją z dnia [...] lutego 2009 r. uchyliło decyzję organu I instancji.

Decyzją nr [...] z dnia [...] 2009 r. organ I instancji ponownie odmówił ustalenia warunków zabudowy dla przedmiotowej inwestycji. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r. również uchyliło decyzję organu I instancji.

W konsekwencji organ I instancji dokonał analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania w zwiększonej ponad minimalną odległości wokół terenu, którego dotyczył wniosek, do około 200 m.