Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 28 lipca 2010 r., sygn. I SA/Wr 84/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Betta (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Lidia Błystak, Sędzia WSA Marta Semiczek, Protokolant Aleksandra Słomian, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 lipca 2010 r. przy udziale - sprawy ze skargi Gminy P. na interpretację indywidualną Ministra Finansów - organu upoważnionego - Dyrektor Izby Skarbowej w P. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi Gminy P. (dalej: skarżąca, Gmina) jest powołana w sentencji wyroku indywidualna interpretacja Ministra Finansów (dalej: organ) z dnia [...] r., nr [...] , uznająca za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.
Wnioskiem z 17 lipca 2009 r. skarżąca wystąpiła w trybie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005, nr 8, poz. 60 ze zm.), dalej: o.p., do Dyrektora Izby Skarbowej w P. (organ upoważniony Ministra Finansów) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. W treści swego pisma podała, że w dniu 16 listopada 2005 r. Wojewoda D. (dalej: Wojewoda) wydał decyzję o ustaleniu lokalizacji drogi. Decyzją tą Wojewoda zatwierdził jednocześnie projekty podziału gruntów, które na dzień jej wydania nie były skomunalizowane. Następnie Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad złożyła do Gminy wniosek o uregulowanie stanu prawnego gruntów objętych decyzją, informując jednocześnie, że nieruchomości przeznaczone na pasy drogowe stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego stają się własnością Skarbu Państwa i przysługuje za nie odszkodowanie ustalone przez Wojewodę.
W listopadzie 2007 r. Wojewoda z urzędu wszczął dwa postępowania administracyjne w sprawie uregulowania na rzecz Gminy stanu prawnego nieruchomości stanowiących drogi. Decyzjami z 3 grudnia 2007 r. Wojewoda stwierdził, że z dniem 27 maja 1990 r. mienie państwowe obejmujące nieruchomości stanowiące drogi stało się z mocy prawa nieodpłatnie własnością Gminy.