Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 lipca 2010 r., sygn. II SA/Po 125/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska Sędzia WSA Tomasz Świstak Protokolant St. sekretarz sąd. Joanna Wieczorkiewicz-Skoczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 czerwca 2010r. sprawy ze skargi S. A. na decyzję Wielkopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] stycznia 2010 r. Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę /-/ T. Świstak /-/ W. Batorowicz /-/ A. Łaskarzewska

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2007 r. nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w T. orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u S. A. choroby zawodowej obustronnego odbiorczego upośledzenia słuchu typu ślimakowego.

Decyzją z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Poznaniu, po rozpatrzeniu odwołania S. A. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, w sprawie ze skargi wyżej wymienionego zainteresowanego sygn. akt IV SA/Po 399/08, uchylił decyzje organów obydwu instancji.

Sąd, mając na uwadze treść art. 178 Konstytucji RP oraz art. 4 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych, odmówił zastosowania części przepisów aktu rangi podustawowej [rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. z 2002 r. Nr 132, poz. 1115)] wskazując, iż wprowadzenie ograniczenia czasowego możliwości dochodzenia uprawnień pracowniczych w akcie podustawowym bez wyraźnego upoważnienia nie daje się pogodzić z zasadą demokratycznego państwa prawa. Ponadto Sąd podzielił pogląd wyrażony przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 kwietnia 2007 r. II OSK 1614/06, Lex nr 344599, iż rozporządzenie w sprawie wykazu chorób zawodowych nie wskazuje okresu, w jakim po zakończeniu pracy w narażeniu winno nastąpić zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej oraz jej rozpoznanie, a więc regulacji do jakiej odsyła § 2 ust. 2 rozporządzenia. Tym samym ocena czy strona zachowała termin do wystąpienia ze zgłoszeniem choroby, czy nie staje się bezprzedmiotowa.