Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 8 lipca 2010 r., sygn. I SA/Po 369/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Jaśniewicz Sędziowie NSA Maria Skwierzyńska (spr.) NSA Włodzimierz Zygmont Protokolant st.sekr.sąd. Urszula Kosowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 lipca 2010 r. sprawy ze skargi [...] S.A. w P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za 2002 r. I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...], nr [...], II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P. na rzecz [...] S.A. w P. kwotę [...] zł ([...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, III. stwierdza, że decyzje określone w punkcie I nie podlegają wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku. /-/ W.Zygmont /-/ M.Jaśniewicz /-/ M.Skwierzyńska
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2004 r. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej wszczął wobec spółki "A" S.A. z siedzibą w P. postępowanie kontrolne. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. decyzją z dnia [...] na podstawie m.in. art. 8 ust. 1 pkt 2 i 3 , art. 10 ust. 2 pkt 7, art. 11 ust. 2 pkt 3a, art. 24 ust. 1 pkt 1 a, art. 24 a, art. 31 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 września 1991r. o kontroli skarbowej (t. j.: Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65 ze zm.) określił Spółce "A" zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2002 r. w innych kwotach niż deklarował podatnik, a ponadto ustalił dodatkowe zobowiązania w tym podatku za poszczególne miesiące roku 2002. W uzasadnieniu wskazano na szereg nieprawidłowości w podatku należnym, obejmującym niewłaściwe, tj. dokonane z naruszeniem art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), zaliczenie podatku wynikającego z faktur wystawionych przez "B" S. A., "C", "D" Sp. z o.o. oraz "E", dokumentujących wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym. Stwierdzono bowiem, że wszystkie wymienione powyżej podmioty nienależnie obciążyły spółkę znacznymi kosztami, które bądź dotyczyły ich własnej działalności lub też funkcjonowania innych podmiotów, bądź też nie mogły być powiązane z usługami świadczonymi na rzecz Spółki ze względu na brak właściwego udokumentowania.