Wyrok WSA w Lublinie z dnia 30 czerwca 2015 r., sygn. I SA/Lu 796/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Sędziowie SO del. Monika Kazubińska-Kręcisz,, WSA Andrzej Niezgoda (sprawozdawca), Protokolant Starszy asystent sędziego Monika Bartmińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi N. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [....] w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług kwoty zwrotu różnicy podatku za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2010 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej (dalej: DIS) po rozpatrzeniu odwołania A w Z. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej (dalej: DUKS) z dnia [...] w przedmiocie określenia kwoty zwrotu różnicy podatku od towarów i usług (dalej: VAT) za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2010r., utrzymał w mocy decyzję organu i instancji.

Postanowieniem z dnia [...] DUKS wszczął wobec A. z siedzibą w Z. postępowanie kontrolne w zakresie prawidłowości rozliczeń z budżetem państwa z tytułu VAT za poszczególne miesiące 2010r. W toku postępowania organ podatkowy I instancji ustalił, że w rejestrach sprzedaży za poszczególne miesiące 2010r. spółka zaewidencjonowała faktury eksportowe, wystawione dla A. K., K. 6, K. (U.) oraz dla A. V., M. 6, L. (U.). Strona przedłożyła dokumenty dotyczące wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej dla obu ww. kontrahentów.

Ze zgromadzonych w trakcie postępowania dowodów, m.in.: pisma Izby Celnej w W. z dnia 21 marca 2012r., pisma Komendy Głównej Straży Granicznej w W. z dnia 27 kwietnia 2012r., zeznań świadków - pracowników spółki - Y. Z., głównego handlowca spółki na zagranicznym kierunku wschodnim i S. T., pracownicy księgowości spółki oraz informacji Służby Celnej U. wynikało, zdaniem organu, że spółka w rzeczywistości nie dokonywała eksportu. W oparciu o rejestry potwierdzeń zgłoszeń dewizowych w 2010r. nie stwierdzono zapisów potwierdzających dokonanie zgłoszenia przywozu krajowych lub zagranicznych środków płatniczych przez A. K. i A. V., w 2010r. Nie odnotowano także przekraczania granicy RP przez wymienione osoby. Od początku roku 2010 do chwili obecnej nie figurowały też one i nie figurują pod wskazanymi adresami. Z ustaleń organu wynika ponadto, iż A. V. w ogóle nie figuruje w rejestrach przedsiębiorców obwodu l. prowadzonych przez Państwową Służbę Podatkową U. Pojazdy o podanych przez skarżącą numerach rejestracyjnych w większości przypadków faktycznie przekraczały granicę celną U., zgłoszeń importowych na U. dokonywano jednak w imieniu i na rzecz zupełnie innych podmiotów gospodarczych, aniżeli deklarowano to po stronie polskiej. Spółka nie eksportowała tymi środkami przewozowymi żadnych towarów na U., żaden z towarów, deklarowanych jako wywożony przez nią nie wjeżdżał na teren U. Bardzo często pojazdy wjeżdżały na teren U. bez żadnego ładunku. Płatności za faktury eksportowe nie zostały dokonane przelewami z ukraińskich rachunków bankowych. Wpłaty były w rzeczywistości wpłatami gotówki, przyjmowanej przez spółkę. Y. Z. zeznała, że spółka współpracowała przede wszystkim z ukraińską firmą B. z Ł., która sama się do niej zgłosiła. Według jej wiedzy firma ta nie mogła na siebie oficjalnie kupować towarów w Polsce, w związku z tym wykorzystywała pośredników, na których były tylko wypisywane faktury, o czym prezes spółki posiadał wiedzę. Osób o personaliach A. K. oraz A. V. nigdy nie widziała i nie kontaktowała się z nimi.