Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 lipca 2010 r., sygn. II SA/Ol 392/10

Dnia 13 lipca 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Janina Kosowska Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Protokolant Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lipca 2010 roku sprawy ze skarg A. D. oraz Związku Zawodowego na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargi.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że w związku z prowadzeniem przez Prokuraturę Okręgową śledztwa przeciwko A. D. i z uwagi na to, że stał się on podejrzanym o popełnienie przestępstw określonych w art. 228 § 3 kodeksu karnego, Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia "[...]" działając na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy o Służbie Celnej zawiesił go w pełnieniu obowiązków służbowych na okres trzech miesięcy, tj. od 5 maja 2008r. do 4 sierpnia 2008r. wraz ze zwolnieniem od pełnienia innych obowiązków służbowych. Następnie w związku z wniesieniem przeciwko A. D. aktu oskarżenia do Sądu Rejonowego w dniu 30 czerwca 2008r., decyzją Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" przedłużono mu okres zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych o kolejne trzy miesiące, tj. od dnia 5 sierpnia 2008r. do 5 listopada 2008r.

Wobec kolejnych informacji pisemnych z Sądu Rejonowego, że postępowanie karne nadal się toczy, decyzjami z dnia "[...]" okres zawieszenia był przedłużany o kolejne trzy miesiące wraz ze zwolnieniem od pełnienia innych obowiązków.

Z uwagi na to, że łączny okres zawieszenia A. D. w obowiązkach służbowych przekroczył 12 miesięcy i postępowanie sądowe nie zostało zakończone, pismem z dnia 23 października 2009r. Dyrektor Izby Celnej zawiadomił skarżącego o wszczęciu postępowania na podstawie art. 26 pkt 13 ustawy o Służbie Celnej w sprawie zwolnienia go ze służby celnej.

Następnie Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia "[...]" zwolnił A. D. ze służby w Izbie Celnej z dniem upływu trzymiesięcznego terminu, liczonego od daty doręczenia decyzji oraz zwolnił tego funkcjonariusza celnego w tym okresie z pełnienia służby, z zachowaniem prawa do uposażenia. Organ wskazał, że zgodnie z art. 26 pkt 13 ustawy z dnia 24 lipca 1999r. o Służbie Celnej, funkcjonariusza celnego można zwolnić ze służby w przypadku upływu 12 miesięcy okresu zawieszenia, jeżeli nie ustąpiły przyczyny będące podstawą zawieszenia. W decyzji podkreślono, że na dzień 23 października 2009r. funkcjonariusz znajdował się w stanie zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych przez okres powyżej 12 miesięcy. Podniesiono, że zawieszenie to ma charakter ciągły i związane jest z prowadzonym postępowaniem karnym wobec A. D.. Podkreślono przy tym, że nie ustały przyczyny będące podstawą zawieszenia, ponieważ A. D. został zawieszony z uwagi na wszczęcie przeciwko niemu postępowania karnego o przestępstwo z art. 228 § 3 kodeksu karnego, tj. postępowania karnego w sprawie o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego. Wskazano, że obecnie A. D. jest oskarżony o czyn z art. 231 § 2 kodeksu karnego i inne, a więc mamy do czynienia z postępowaniem karnym z oskarżenia publicznego, które nie zostało zakończone. Zdaniem organu zarzuty korupcyjne przedstawione funkcjonariuszowi w postępowaniu karnym należą do najcięższych przestępstw "urzędniczych", jakich może dopuścić się urzędnik państwowy w związku z wykonywaną funkcją publiczną. Organ wskazał też, że decyzja o zwolnieniu ze służby nie jest równoznaczna z naganną oceną pracy funkcjonariusza. Podkreślono przy tym, że dalsze pozostawienie funkcjonariusza w stanie zawieszenia jest niezasadne, gdyż nie można określić terminu rozstrzygnięcia jego sprawy karnej, a utrzymywanie się tego stanu powoduje trudności organizacyjne w służbie w postaci m.in. konieczności obciążania innych funkcjonariuszy obowiązkami funkcjonariusza zawieszonego. Stan zawieszenia A. D. uniemożliwia zaś zatrudnienie w jego miejsce innej osoby, która mogłaby przejąć jego obowiązki.