Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 27 lipca 2010 r., sygn. III SA/Gl 539/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik, Sędzia NSA Henryk Wach (spr.), Protokolant St. sekr. sąd. Aleksandra Doruch, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lipca 2010 r. przy udziale - sprawy ze skargi A.W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]r. nr[...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną tutaj decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w K., po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez A. W. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w C. z [...] r. nr [...] odmawiające naliczenia i wypłaty odsetek od dokonanego [...] 2009 r. na rachunek bankowy A.W. zwrotu różnicy podatku naliczonego nad należnym za [...] i [...] 2002 r. w wysokości przewyższającej oprocentowanie odpowiadające opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku przekroczenia terminu płatności podatku lub jego rozłożenia na raty, powołując się na 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 21 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). W uzasadnieniu, opisując dotychczasowy przebieg postępowania w sprawie przypomniał, że wnioskiem z [...] 2009 r. A. W. powołując się na art. 21 ust. 7 ustawy o VAT zwróciła się do organu podatkowego o zwrot całości odsetek od dokonanego zwrotu różnicy VAT, ponieważ w jej ocenie wypłacenie odsetek w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej nie było prawidłowe Następnie decyzją z [...] r. nr [...] Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w C. nie uwzględnił tego wniosku prezentując następujące stanowisko: postanowieniem z [...] r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w C. przedłużył termin zwrotu VAT wykazanego w deklaracji za [...] 2002 r., a postanowieniem z [...] r. za [...] 2002 r., do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego. Z kolei, decyzją z [...] r. nr [...] ten organ podatkowy umorzył na podstawie art. 208 Ordynacji podatkowej postępowanie w sprawie określenia wysokości zobowiązań podatkowych, między innymi za [...] i [...] 2002 r. z powodu przedawnienia. Potem zaś dokonano zwrotu różnicy podatku wraz z odsetkami wypłaconymi na podstawie art. 21 ust. 6 ustawy o VAT. W odwołaniu strona zarzucając naruszenie art. 21 ust. 6 i 7 ustawy o VAT, a także art. 78 § 1 oraz art. 78a Ordynacji podatkowej wniosła o uchylenie decyzji wydanej przez organ pierwszej instancji prezentując w uzasadnieniu pogląd, iż skoro doszło do umorzenia postępowania podatkowego z powodu przedawnienia, to tym samym zwrot różnicy podatku nie nastąpił z powodu wykazania zasadności zwrotu, lecz z powodu niemożności orzekania. Po rozpoznaniu tego odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z [...] r. utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie prezentując przy tym następujące stanowisko: przepis art. 21 ust. 6 ustawy o VAT stanowi, że zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego. Jeżeli przeprowadzone postępowanie wykaże zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia terminu płatności podatku lub jego rozłożenia na raty. Natomiast według art. 21 ust. 7 tej ustawy, różnicę podatku nie zwróconą przez urząd skarbowy w terminie, o którym mowa w ust. 6 w zdaniu pierwszym, traktuje się jako nadpłatę podatku podlegającą oprocentowaniu w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej. Z tych przepisów wynika zatem, że kiedy organ podatkowy przedłużył termin zwrotu różnicy podatku celem przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego zastosowanie ma art. 21 ust. 6, a nie art. 21 ust. 7 ustawy o VAT, który dotyczy sytuacji, kiedy organ podatkowy nie dokonał zwrotu różnicy podatku w terminie 60 dni od dnia złożenia przez podatnika rozliczenia podatku i nie wydał postanowienia o przedłużeniu terminu zwrotu. Taki pogląd zaprezentowany został w orzecznictwie sądowym: wyrok WSA w Gdańsku z 19 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Gd 823/08, wyrok NSA z 5 lipca 2007 r., sygn. akt I FSK 1064/06.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00