Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 22 lipca 2010 r., sygn. I SA/Gd 485/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Romała, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Szymańska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 lipca 2010 r. sprawy ze skargi "A" S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 7 kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od nieruchomości za rok 2008 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] utrzymującego w mocy decyzją Burmistrza z [...] w sprawie podatku od nieruchomości za rok 2008.

W uzasadnieniu decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji złożyła A S.A. zwana dalej A SA - reprezentowana przez doradcę podatkowego. A SA zarzuciła, że w 2008 r. podatnik złożył dwie deklaracje na podatek od nieruchomości. W każdej z nich zadeklarowano inne obiekty: w jednej były to budki telefoniczne, a w drugiej pozostałe nieruchomości i obiekty budowlane. Obie deklaracje zostały złożone w Urzędzie Gminy S. Decyzja organu odwoławczego, której dotyczy wniosek, jak i decyzja ją poprzedzająca nie obejmowała budek telefonicznych.

W ocenie podatnika decyzja powinna objąć wszystkie nieruchomości i obiekty budowlane znajdujące się na terenie jednej gminy. We wniosku przywołano treść art. 6 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, art. 21 § 2 Ordynacji podatkowej.