Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 11 czerwca 2010 r., sygn. I SA/Wr 279/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski, Sędziowie Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Sędzia WSA Katarzyna Radom - sprawozdawca, Protokolant Małgorzata Jakubiak, po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2010 r. w Wydziale I na rozprawie sprawy ze skargi A SA z siedzibą w L. na indywidualną interpretację Ministra Finansów z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych: I. uchyla zaskarżoną interpretację, II. zasądza od Ministra Finansów na rzecz skarżącej A S.A. z siedzibą w L. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest indywidualna interpretacja, udzielona w dniu [...] r. przez Ministra Finansów spółce A S.A. w L..

Jak wynikało z jej treści, pismem złożonym w dniu 21 września 2009 r. skarżąca wystąpiła do działającego z upoważnienia Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w P. z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie stosowania przepisu art. 15 ust 1 i art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - dalej powoływana jako u.p.d.o.p. W opisie zdarzenie przyszłego wskazała, że prowadzi działalność polegającą na sprzedaży wyrobów opodatkowanych podatkiem VAT. Do przychodu, który opodatkowuje podatkiem od dochodu, zalicza wartość netto wykazaną w fakturach sprzedaży ww. wyrobów. Z uwagi na warunki rynkowe, celem zachowania płynności finansowej, spółka zawiera umowy factoringu lub forfaitingu, na mocy których wierzytelności służące jej z tytułu sprzedaży własnych wyrobów ceduje - przed datą wymagalności wierzytelności - na rzecz firmy factoringowej. Z tego tytułu otrzymuje od tej firmy kwotę niższą od wartości zbywanej wierzytelności (brutto). Powoduje to powstanie straty z tytułu cesji wierzytelności, co skarżąca zilustrowała przykładem. W tej sytuacji spółka zadała pytanie czy będzie uprawniona do zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów pełnej straty ze sprzedaży ww. wierzytelności własnej, powstałej w związku z podstawową jej działalnością. Przedstawiając swoje stanowisko, skarżąca, powołując się na przepisy art. 16 ust. 1 pkt 39, art. 12 ust. 3 i art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., uznała, że w przypadku sprzedaży wierzytelności własnej, zaliczonej uprzednio do przychodu należnego, uzasadnione będzie zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu powstałej z tego tytułu straty. Co więcej, ww. strata winna obejmować podatek od towarów i usług. W konsekwencji skarżąca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość nominalną własnej wierzytelności (brutto), sprzedanej na rzecz firmy factoringowej.