Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 czerwca 2010 r., sygn. II SA/Wa 283/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Marcinkowska Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska (spr.) Sędzia WSA Andrzej Kołodziej Protokolant Joanna Ukalska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi A. F. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] Komendant Główny Policji, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 268a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] września 2009 r. nr [...], którą to decyzją cofnięto A. F. pozwolenie na broń palną myśliwską.

W motywach uzasadnienia organ wskazał, że cofnięcie A. F. pozwolenia na broń, nastąpiło w związku z toczącym się przeciwko niemu postępowaniem karnym o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w związku z art. 12 k.k. (przeciwko mieniu), z art. 228 § 4 k.k. (przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego) i z art. 585 § 1 ksh (działanie na szkodę spółki handlowej). Organ podniósł, że w myśl z art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy o broni i amunicji organ Policji cofa pozwolenie na broń, osobom, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 tej ustawy, tj. wzbudzającym uzasadnioną obawę, że mogą użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa i porządku publicznego. Jako okoliczność uzasadniającą tę obawę wskazał skazanie lub toczące się postępowania karne o przestępstwo przeciwko mieniu. Organ wyjaśnił, że stronie zarzucono m.in. popełnienie przestępstwa przeciwko mieniu, z czego sam ustawodawca wywodzi obawę, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 powołanej ustawy. Podniósł również, że pozwolenie na broń cofa się nie tylko w sytuacji, gdy organ dysponuje już prawomocnym orzeczeniem sądu skazującym osobę posiadającą broń za popełnienie przestępstwa, w szczególności przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu, ale również wtedy, gdy toczy się przeciwko niej postępowanie karne o popełnienie takich przestępstw. Organ podkreślił, iż na podstawie powyżej wskazanych przepisów był zobligowany do wydania decyzji cofającej pozwolenie na broń, bowiem z woli ustawodawcy bronią nie mogą dysponować osoby, wobec których toczy się postępowanie karne, w szczególności o popełnienie przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu. W takiej sytuacji organ nie musi przeprowadzać dodatkowych czynności w celu wykazania istnienia obawy sprzecznego z prawem użycia broni.