Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 24 czerwca 2010 r., sygn. I SA/Ol 314/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Błesiński, Sędziowie Sędzia WSA Zofia Skrzynecka (spr.),, Sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Protokolant Krzysztof Dzieliński, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 24 czerwca 2010r. sprawy ze skargi G. H. , H. H. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. oddala skargę
Uzasadnienie
G. H. i H. H. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", którą utrzymano w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]" określającą zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. w kwocie 32.349 zł.
Z przedstawionych Sądowi wraz ze skargą akt podatkowych sprawy wynikało, że zaskarżona decyzja jest kolejnym rozstrzygnięciem, jakie zapadło w sprawie. Poprzednio wydana decyzja organu II instancji z dnia "[...]" została bowiem uchylona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 25 marca 2009 r., sygn. akt I SA/Ol 94/09.
Z ustaleń przeprowadzonego postępowania podatkowego wynikało, że G.H. od 11 września 1998 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowego i detalicznego artykułami spożywczymi pod firmą "[...]". W 2002 r. we wspólnym zeznaniu rocznym małżonkowie H. i G. H. wykazali dochód w wysokości 58.209 zł i podatek należny w kwocie 7.796 zł. Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego określił podatnikom wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. w wysokości 25.651 zł. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że porównanie zapisów w prowadzonej przez G.H. księdze rachunkowej z danymi wykazanymi w deklaracjach na zaliczki miesięczne ujawniło niezgodności polegające na deklarowaniu w poszczególnych miesiącach wyższego lub niższego przychodu a także wyższych lub niższych kosztów. Podatnik nie potrafił wyjaśnić przyczyn rozbieżności a przesłuchana na tę okoliczność w charakterze świadka księgowa oświadczyła, że dane w deklaracjach wykazywała w innych kwotach niż wynikało to z ksiąg rachunkowych w celu wykazania dochodu z działalności i dokonania zapłaty podatku.