Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 maja 2010 r., sygn. III SA/Wa 2235/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędzia WSA Alojzy Skrodzki (sprawozdawca), Protokolant Alicja Bogusz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2010 r. sprawy ze skargi S. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki w podatku dochodowym od osób fizycznych za poszczególne miesiące 2005 roku oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2009 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego [...] orzekł solidarną odpowiedzialność S. P. jako członka zarządu W. Sp. z o.o. w podatku dochodowym od osób fizycznych za maj, czerwiec, lipiec i sierpień 2005 r.

Od powyższej decyzji Skarżący złożył odwołanie. Zarzucając obrazę przepisów materialnego prawa podatkowego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.)

W uzasadnieniu odwołania Skarżący wskazał, iż nie budzi wątpliwości, iż był członkiem zarządu Spółki W. w czasie kiedy powstały zaległości podatkowe, jednakże przesłanką konieczną do obciążenia członka zarządu odpowiedzialnością jest wykazanie przez organ bezskuteczności egzekucji wobec Spółki. Skarżący wskazał też, iż w jego ocenie zgłosił wniosek o upadłość Spółki we właściwym czasie, czego dowodem jest postanowienie o wszczęciu procedury upadłościowej. Skarżący zarzucił ponadto organowi pominięcie szeregu dokumentów przedstawionych jako dowód w sprawie.

Dyrektor Izby Skarbowej w W., rozpoznając odwołanie utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż z art. 116 Ordynacji podatkowej jednoznacznie wynika, że zasadniczą przesłanką odpowiedzialności członka zarządu jest bezskuteczność egzekucji wobec majątku spółki. Dyrektor Izby Skarbowej nadmienił, iż pojęcie "bezskuteczności egzekucji" nie jest prawnie zdefiniowane, stąd należy je rozumieć zgodnie z wykładnią językową, w/g której, pod pojęciem bezskuteczności rozumie się "nie przynoszenie pożądanych rezultatów, daremność, bezowocność". Z uwagi na powyższe, w postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy obowiązany jest wykazać bezskuteczność egzekucji za pomocą wszelkich dowodów potwierdzających tę okoliczność. W konsekwencji oznacza to, że o spełnieniu omawianej przesłanki można mówić tylko wówczas, gdy w wyniku wszczęcia i przeprowadzenia postępowania egzekucyjnego skierowanego do majątku spółki nie doszło do przymusowego zaspokojenia wierzyciela.