Wyrok WSA w Lublinie z dnia 26 maja 2010 r., sygn. I SA/Lu 32/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz (sprawozdawca), Sędziowie NSA Anna Kwiatek,, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant Stażysta Bartłomiej Pastucha, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 maja 2010 r. sprawy ze skargi S. F. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe "A" Sp. z o.o. w J. z tytułu podatku akcyzowego za miesiące kwiecień - sierpień 2003 r. oraz za kwiecień 2004 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; III. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz S. F. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

sygnatura akt. I SA/Lu 32/10

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 5 listopada 2009r., nr [...], Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia 1 grudnia 2008r., nr [...], w przedmiocie odpowiedzialności S. F., jako członka zarządu "A" spółki z o.o. z siedzibą w J., za zaległości podatkowe tej Spółki w podatku akcyzowym za miesiące kwiecień - sierpień 2003r. oraz kwiecień 2004r.

Stan sprawy przedstawiał się następująco:

Po wszczęciu postępowania postanowieniem z dnia 28 października 2008r., wymienioną wyżej decyzją z dnia 1 grudnia 2008r. Naczelnik Urzędu Celnego orzekł o odpowiedzialności S. F., jako członka zarządu, za zaległości podatkowe "A" spółki z o.o. z tytułu zobowiązań wynikających z deklaracji dla podatku akcyzowego za miesiące kwiecień, maj, czerwiec, lipiec i sierpień 2003r. oraz kwiecień 2004r. wraz z odsetkami za zwłokę.

W odwołaniu od powyższej decyzji strona zarzuciła naruszenie art.122 i art.187 § 1 w związku z art.116 § 1 ordynacji podatkowej, przez niepodjęcie niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, niezebranie i w sposób niewyczerpujący rozpatrzenie całego materiału dowodowego, przejawiające się przede wszystkim w ustaleniu jedynie pozytywnych przesłanek odpowiedzialności członka zarządu, bez wykazania, że nie zachodzą przesłanki wyłączające tę odpowiedzialność.