Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 kwietnia 2010 r., sygn. II SA/Kr 255/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Tuszyńska Sędziowie WSA Aldona Gąsecka -Duda (spr) WSA Mirosław Bator Protokolant Grażyna Grzesiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi K. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 11 sierpnia 2004r., nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją Prezydenta Miasta K. z dnia [...] maja 2003 r. nr [...], znak [...] , art. 29 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 z późn. zm. ) oraz art. 104 k.p.a. odmówiono K.H. ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie kompleksu hotelowo - sportowego wraz z infrastrukturą techniczną - wod.,kan.,gaz,- przy ul. [...] w K. , na działkach nr 1, 2, 3, 4 , obr.[...]- teren inwestycji kubaturowej, oraz działkach nr 5 , 6, 7 , obr. [...] i nr 8 , obr. [...] .

Uzasadnieniem dla wydania takiego rozstrzygnięcia było ustalenie, że przedmiotowa inwestycja narusza przepisy ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych.

Na skutek złożonego w terminie przez K.H. odwołania, który zakwestionował zasadność powyższego stanowiska, decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z [...] października 2003 r., znak [...] , uchylono zaskarżoną decyzję w całości i przekazano sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.

W podstawie prawną decyzji powołano art. 40 ust. 1, art. 44 ust. 1- 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994r o zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 z późn. zm. ) w związku z art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717) oraz art. 138 § 2 k.p.a., zaś motywem powyższego było stwierdzenie, że organ pierwszej instancji nie przeprowadził obligatoryjnej rozprawy oraz zaniechał uzgodnienia z wojewodą projektu sporządzonej decyzji.