Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 1 marca 2010 r., sygn. I SA/Wr 1850/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Protokolant: Marta Klimczak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 lutego 2010 r. sprawy ze skargi P. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi P.C. jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] września 2009 r. o nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] maja 2009 r. o nr [...] określającą zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w wysokości 32.442,00 zł.

Organ I instancji stwierdził nieprawidłowości skutkujące zaniżeniem przychodu Stwierdzone nieprawidłowości polegały na wykazaniu w fakturach, dokumentujących sprzedaż 9 samochodów importowanych przez P.C. ze Szwajcarii, niższych od faktycznych cen sprzedaży oraz wykazaniu w ten sposób zaniżonego przychodu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Stwierdzono bowiem, że w fakturach dokumentujących sprzedaż samochodów, jako ceny sprzedaży tych samochodów wpisane zostały kwoty wielkości kilku tysięcy złotych, podczas gdy były to samochody kilku, rzadko kilkunastoletnie, w większości wysokiej klasy, których ceny rynkowe były znacznie wyższe. Były to samochody: Mercedes Benz 416 CDI Sprinter, Opel Vectra CDX B 2,5, Citroen C5 2,0 HDI Break, Mercedes Benz C 240 T, Fiat Marea 2,4 JTD, Audi A6 2,5 TDI, Audi A4 2,8, Mercedes Benz 320T, Citroen Xara.

Wobec powyższych ustaleń, księgę w zakresie sprzedaży samochodów organ uznał za nierzetelną. Podstawy opodatkowania w tej części określono w drodze oszacowania. Szacując podstawy opodatkowania przychód ze sprzedaży samochodów organ przyjął stosując ceny z ogłoszeń zamieszczonych przez podatnika w Auto-Giełdzie D. i portalu internetowym A. gdyż, jak wyjaśnił, ceny te były niższe od cen rynkowych takich samochodów. Organ wyjaśnił także, że w niniejszej sprawie nie było możliwe zastosowanie do ustalenia podstaw opodatkowania (obrotu ze sprzedaży samochodów osobowych sprowadzonych ze Szwajcarii) ustawowych metod szacowania, wskazanych w art. 23 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( tekst jedn. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - przywołanej dalej jako O.p., a zastosowana metoda szacowania pozwoliła na określenie podstaw opodatkowania najbardziej zbliżonych do rzeczywistych. Uzasadniając zastosowanie przyjętej metody szacowania, organ I instancji wskazał, że zeznania części świadków (nabywców samochodów) uznano za niewiarygodne, gdyż inne dowody zebrane w toku postępowania, wskazują że za samochody klienci płacili większe kwoty od tych, które widnieją na fakturach i które podali podczas przesłuchań. Świadczą o tym m.in. dokonane przelewy na rachunek bankowy podatnika i E. Ż., a także ceny rynkowe tych samochodów przyjęte do ubezpieczeń autocasco. Twierdzenia zaś, że samochody te były niesprawne nie są poparte jakimikolwiek dowodami, zwłaszcza, że samochody posiadały aktualne badania techniczne i w dacie sprzedaży były już dopuszczone do ruchu drogowego, a z zeznań diagnostów zatrudnionych w Stacji Kontroli i Pojazdów Przedsiębiorstwa A w L., przesłuchanych w charakterze świadków, wynika, że samochody sprowadzone ze Szwajcarii były sprawne technicznie i były samochodami jednymi z lepszych na rynku. Brak także jakichkolwiek dowodów potwierdzających naprawy tych samochodów. Ceny rynkowe takich samochodów, jakie sprzedawał podatnik ustalono korzystając z: informatorów cen rynkowych samochodów używanych udostępnionych przez PZU SA w L., informatora rynkowego INFO-EKSPERT, informacji uzyskanych w Auto-Komisie PHU B w L. oraz na podstawie miesięczników wydawnictwa Info-Eksport Pojazdy Samochodowe. Z porównania cen z tych źródeł wynika, że ceny te w stosunku do tego samego rodzaju samochodów są wzajemnie porównywalne, a ponadto zbliżone są do cen, jakie podatnik ogłaszał w swoich ofertach.